فراواني عوامل خطر سرطان ركتوم در 100 بيمار مراجعه كننده به بخش راديوتراپي مركز آموزشي و درماني امام رضا(ع) تبريز

چکیده

زمينه و اهداف: به نظر مي رسد عوامل محيطي و شيوه زندگي مردم نقش مهمي در شيوع سرطان كولوركتال دارند بطوريكه این بیماری سومين سرطان شايع در جهان بوده و ميزان ابتلا به آن در سال 2002 بيش از 1 ميليون بيمار بوده است. در ايران ميزان فراواني سرطان كولوركتال در دهه هاي اخير افزايش چشمگير داشته و ميزان شيوع آن در حد بالايي در جهان قرار دارد. هدف از اين مطالعه تعيين يافته هاي اپيدميولوژيك در خصوص همراهي بين عوامل خطرها و سرطان ركتال ايراني بوده است. مواد و روش ها: جهت آزمون همراهي بين عوامل خطرهايي مانند شيوه زندگي، سابقه فاميلي، ديابت، هايپرتانسيون و ... يك مطالعه مقطعي با 100 بيمار مبتلا به سرطان ركتوم كه به بخش راديوتراپي بيمارستان امام رضا مراجعه نموده اند، طراحي شد. داده ها در نرم افزار 16-SPSS مورد آناليز قرار گرفت. يافته ها: اين مطالعه شامل 30 زن و 70 مرد با ميانگين سني 1/5±3/49 سال بود. فعاليت فيزيكي كم، رژيم غذايي كم فيبر، چاقي و سيگار در 9/96%، 2/62%، 41% و 42% يافت شد. ديابت، هايپرتانسيون و ديس ليپيدمي در 27%، 37% و 27% بيماران وجود داشت. نتيجه گيري: شيوه زندگي يك عامل خطر مهم در افزايش خطر ابتلا به سرطان كولوركتال مي باشد. از بين عوامل محيطي و رژيم غذايي موثر در سرطان ركتوم، رژيم غذايي پرفيبر همراهي بيشتري با كاهش خطر بروز سرطان ركتوم دارد. فعاليت فيزيكي كم ارتباط معني داري با سرطان ركتوم دارد. همچنين سندرم متابوليك (چاقي، ديابت، هايپرتانسيون و ديس ليپيدمي) با سرطان ركتوم همراهي معني داري دارد.

کلید واژه ها: سرطان رکتوم, عوامل خطر, عوامل محیطی, شیوه زندگی