چکیده
زمینه و اهداف: برونشکتازی به عنوان يك عارضه تاخيري از مواجهه با گاز خردل مطرح مي¬باشد كه با علائم آزاردهنده متعدد همراه است. اين درحالي است كه مطالعات درمان موفقیت آمیز و طولاني اثر علائم با استفاده از استروئید موضعي گزارش شده است. مطالعه حاضر با هدف ارزيابي اثر استروئيد موضعي بر روي بيماران قرباني استنشاق گاز خردل كه دچار برونشكتازي شده بودند، انجام شد. مواد و روش¬ها: مطالعه از نوع مداخله¬اي قبل و بعد بود كه بر روي 10 بيمار داراي برونشكتازي انجام شد، مداخله اجرا شده شامل تزريق استروييد از طريق برونكوسكوپ بود. جهت بررسي اثر مداخله، حجم¬هاي ريوي و مقاومت راههاي هوايي با استفاده از شاخص¬هاي استاندارد اسپيرومتري اندازه¬گيري شد. اندازه¬گيري در سه مقطع زماني قبل از مداخله، 2 هفته بعد از مداخله و 3 ماه بعد از مداخله انجام شد. جهت تحليل از آزمون ناپارامتريك فريدمن در spss19 استفاده شد. یافته¬ها: در مطالعه حاضر استفاده از استروييد موضعي تاثير قابل توجهي بر افزايش حجم ريه و مقاومت راه هاي هوايي نداشت، هر چند استفاده از آن عوارض مهمي نيز در پي نداشت. از بين شاخص ها ي اسپيرومتري فقط SReff افزايش قابل توجه و معني داري را به دنبال داشت. نتیجه¬گیری: استفاده از استروييد موضعي در درمان برونشكتازي ناشي ازگاز خردل پيشنهاد نمي¬شود.
کلید واژه ها: برونشکتازی, گاز خردل, استرویید موضعی