تعيين حساسيت کلستريديوم ديفيسيل هاي جدا شده از پرسنل مرکز آموزشي ودرماني امام رضا(ع) تبريز

چکیده

زمینه و اهداف: تعيين حساسيت کلستريديوم ديفيسيل در آزمايشگاه ها بطور روتين انجام نمي¬شود. هدف از اين مطالعه تعيين حساسيت آنتي بيوتيکي کلستريديوم ديفيسيل هاي جدا شده از پرسنل بيمارستان و ارزيابي درصد جداسازي اين باکتري از مدفوع توسط سه روش مختلف براي اولين بار در تبريز بود. مواد و روش¬ها: تعداد 100 نمونه مدفوع پرسنل درماني بيمارستان جمع آوري و سه روش استاندارد بيهوازي: کشت مستقيم در محيط CCFA، کشت در محيط آگار خوندار پس از غني سازي با 1/.% املاح صفراوي و شوک الکلي بر روي آنها اجرا گرديد. کلني¬هاي مشکوک با بوي مخصوص طويله اسب از طريق تستهاي بيوشيميائي تعيين هويت شدند. تمام ايزوله ها با روش ديسک ديفيوژن نسبت به 14 آنتي بيوتيک تعيين حساسيت گرديدند. حداقل غلظت ممانعتي (MIC) ايزوله¬ها با استفاده از E.test در مقابل وانکومايسين و مترونيدازول تعيين شد. یافته¬ها: يکصد نمونه مدفوع از پرسنل شامل 66% مونث و 34% مذکر جمع آوري گرديد. نتايج نشان دادند که تفاوت سني و جنسي در اين تحقيق از نظر آماري معني دار نبود (16/0=P، 12/0=P). تعداد 18 کلستريديوم ديفيسيل از پرسنل 13 بخش بيمارستان جدا گرديد. بيشترين تعداد از بخش¬هاي داخلي و ICU (هر کدام 5 ايزوله) وکمترين از اورتوپدي و فيزيوتراپي (هر کدام 1 ايزوله) جدا گرديد. هيچ ايزوله مقاومي نسبت به وانکوميسين ومترونيدازول با روشهاي ديسک ديفيوژن و E-test مشاهده نگرديد. تمام ايزوله ها نسبت به پلي ميکسين B و سفترياکسون 100% مقاوم بودند. ميزان جداسازي کلستريديوم ديفيسيل با روش هاي غني¬سازي 1/0% صفرا و الکل شوک بطور معني¬داري بالاتر از کشت در محيط CCFA مي باشد (04/0 =P، 02/0=P). نتيجه¬گيري: پرسنل مرکز آموزش- درمانی امام رضا(ع) مي¬تواند به عنوان منبع ذخيره¬اي آلودگي کلستريديوم ديفيسيل باشد. کليه ايزوله ها حساس به آنتي بيوتيک¬هاي وانکوميسين و مترونيدازول بودند. ميزان جدا سازي کلستريديوم ديفيسيل توسط روش¬هاي غني¬سازي بالاتر از کشت در محيط CCFA است.