مقایسه آثار هشت هفته تمرین استقامتی، مقاومتی و مکمل‌یاری عصاره ی سیر بر MDA وTAC در موش‌های صحرایی مبتلا به سندرم متابولیک

چکیده

زمینه و اهداف: با توجه به مطالعات محدود مربوط به اثر تمرین استقامتی (ET) و مقاومتی (RT) با و بدون مصرف عصاره ی سیر (GE) بر عوارض سندرم متابولیک، تحقيق حاضر به منظور بررسی و مقایسه¬ی آثار هشت هفته تمرین استقامتی، مقاومتی و مکمل یاری عصاره ی سیر بر مالون دی آلدئید (MDA) و ظرفیت ضداکسایشی تام سرمی (TAC) در موش¬های صحرایی مبتلا به سندرم متابولیک انجام شد. مواد و روش ها: 48 سر موش صحرایی مبتلا به سندرم متابولیک (12 هفته ای، دامنه ی وزني 310 تا 350 گرمي) در شش گروه تصادفي همگن شده‌، گروه کنترل (هشت سر)، ET (هشت سر)، RT (هشت سر)، ET+ GE (هشت سر)، RT + GE (هشت سر) و GE (500 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) تقسيم شدند. پس از آشناسازی موش های صحرایی مبتلا به سندرم متابولیک، هشت هفته (سه جلسه در هفته) در يک قرارداد ورزشی (استقامتی و مقاومتی) با و بدون مصرف عصاره ی سیر قرار گرفتند. ميانگين و انحراف استاندارد داده‌هاي طبيعي با استفاده از آزمون‌هاي تحليل واريانس یک راهه، بونفروني در سطح معني‌داري پنج درصد بررسي شدند. یافته ها: نتایج حاکی است که ET و RT همراه با مصرف هشت هفته ای GE بر شاخص‌ های فشار اکسايشی (MDA و TAC) تأثیر معنی دار می‌گذارد (05/0Sig<). به علاوه، دامنه‌ی کاهش MDA، و هم‌چنين افزایش توان ضداکسايشی گروه ET + GE نسبت به گروه GE و ET و RT بیشتر بود (05/0Sig<). نتيجه گيري: براساس يافته‌هاي حاضر مي‌توان نتيجه گرفت که تمرین استقامتی و تمرین مقاومتی همراه با مصرف عصاره ی سیر مي‌تواند با افزايش TAC پايه، از تغييرات نامطلوب MDA سرمي به عنوان شاخص آسيب‌هاي فشار اکسايشي ناشي از سندرم متابولیک بکاهد.