اثر ضد التهابی تمرین شنا و جنیستئین به‌صورت توأم در پانکراس موش‌های صحرایی دیابتیک اواریکتومی شده

چکیده

زمینه. دوران یائسگی گاهی با افزایش قندخون و افزایش سیتوکین‌های التهابی همراه است. ورزش و جنیستئین دارای فعالیت‌های بیولوژیکی شامل اثر ضدالتهابی و نیز فعالیت ضد‌دیابتی می‌باشند. بنابراین در این مطالعه اثرات ترکیبی تمرین منظم شنا و جنیستئین به‌عنوان یک راهکار پیشگیری در برابر التهاب و آسیب سلولی پانکراس در موش‌های صحرایی اواریکتومی شده دیابتیک مورد مطالعه قرار گرفت.

روش کار. تعداد چهل و دو سر موش ماده نژاد ویستار در 6 گروه Sham، اواریکتومی (OVX)، اواریکتومی دیابتیک (OVX.D)، اواریکتومی دیابتیک+ورزش (OVX.D.E)، اواریکتومی دیابتیک+جنیستئین (OVX.D.G) و اواریکتومی دیابتیک+ ورزش+ جنیستئین (OVX.D.E.G) تقسیم شدند. حیوانات تمرین شنا و تجویز جنیستئین را به تنهایی و یا به‌صورت توأم به مدت هشت هفته دریافت کردند. در انتهای این دوره، میزان پروتئین‌های TNF-α، Nf-κB، IL-1β و SIRT1 با استفاده از وسترن بلات در بافت پانکراس مورد مطالعه قرار گرفت.

یافته‌ها. اواریکتومی باعث افزایش بیان TNF-α، Nf-κB و IL-1β و کاهش بیان SIRT1 گردید که این اثرات در موش‌های صحرایی اواریکتومی شده دیابتیک چشمگیر بود. تیمار با جنیستئین و تمرین ورزشی به تنهایی سبب معکوس شدن این تغییرات در میزان پروتئین‌ها و بهبود فرآیند التهابی گردید ولی اثر ترکیبی این دو مداخله قوی‌تر بود.

نتیجه‌گیری. ترکیب جنیستئین و ورزش منظم شنا قدرت محافظت بیشتری در بافت پانکراس و پیشگیری از آسیب آن دارد. بنابراین احتمالاً انجام فعالیت‌های فیزیکی مناسب و گنجاندن مواد غذایی مناسب مانند فیتواستروژن‌ها می‌تواند از بروز اختلالات احتمالی همچون دیابت در دوران یائسگی جلوگیری نماید.

پیامدهای عملی. نتایج این مطالعه می تواند سیاستگذاران سلامت را جهت پیشگیری از اختلالات و عوارض ناشی از یائسگی راهنمایی کند.