چکیده
زمینه. جامعه‌پذیری سازمانی یکی از فرآیندهایی است که در نظام سلامت کاربرد زیادی دارد و به مفهوم ظرفیت‌سازی در کارکنان نظام سلامت برای تبدیل شدن به یک عضو هماهنگ شده برای افزایش کارایی نظام سلامت بوده و لازم است این جامعه‌پذیری در قالب یک الگوی تعریف شده و منسجم باشد.
روش کار. پژوهش حاضر با هدف طراحی الگوی جامعه‌پذیری سازمانی کارکنان در سیستم بهداشتی و درمانی کشور با استفاده از روش نظریه‌پردازی داده بنیاد انجام شد. برای استخراج متغیرهای اصلی و تاثیرگذار بر جامعه‌پذیری کارکنان در نظام سلامت از مصاحبه نیمه ساختار یافته استفاده و با 19 نفر از متخصصان، مدیران و کارکنان سیستم بهداشت و درمان، با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند، مصاحبه عمیق شده و بر اساس رویکرد روش نظریه‌پردازی داده بنیاد تحلیل شد.
یافته‌ها. بر اساس تحلیل کیفی داده‌های این مطالعه، 18 زیر طبقه و 5 طبقه اصلی با عناوین شرایط سببی، شرایط زمینه‌ای، شرایط میانجی، راهبردها و پیامدها حاصل شد.
نتیجه‌گیری. یافته‌های پژوهش نشان داد که برای رسیدن به یک مدل توسعه یافته از جامعه‌پذیری سازمانی در نظام سلامت ایران، باید آن را به عنوان یک فرآیند مستمر و مداوم در نظر گرفت تا از طریق حمایت مدیران ارشد، مسئولیت‌پذیری اجتماعی و فرهنگ سازمانی جامعه‌پذیر، ارزش‌ها و هنجارها و نقش‌های مورد انتظار از فرد به طور شفاف و مشخص منتقل گردد.
پیامدهای عملی. شامل توسعه منابع انسانی اجتماعی شده، رقابت‌پذیری اجتماعی و مدیریت پایه اجتماعی نیازمند طراحی فرآیندهای منابع انسانی اجتماعی شده، سیستم ارزیابی، سیستم تخصیص منابع، جانشینی اجتماعی و خلق ارزش است.