چکیده
زمینه. تولد نوزاد نارس و نیاز به بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان، خطری برای ارتباط اولیه مادر و نوزاد و کاهش دلبستگی مادر و نوزاد است و حمایت پرستاری از مادران نوزادان نارس ضروری به نظر می‌رسد. بنابراین مطالعه حاضر باهدف بررسی تأثیر آموزش خودمراقبتی معنوی بر دلبستگی مادران نوزادان نارس بستری در بخش ویژه انجام شد.
روش کار. مطالعه نیمه تجربی که به‌صورت پیش‌آزمون و پس‌آزمون روی 60 مادر (30 نفر در گروه مداخله و 30 نفر در گروه کنترل) دارای نوزادان بستری در بخش ویژه نوزادان در بیمارستان طالقانی شهر ایلام انجام شد. داده‌ها با استفاده از دو پرسش‌نامه جمعیت شناختی مادر و نوزاد و پرسش‌نامه دلبستگی پس از تولد (MPAS) جمع‌آوری شد. کلاس‌های آموزش خودمراقبتی به مادران گروه مداخله در مدت 5 جلسه 45 دقیقه‌ای با استفاده از کتابچه خودمراقبتی تدوین شده توسط پژوهشگر برگزار شد. یک هفته بعد پرسش‌نامه دلبستگی توسط شرکت‌کنندگان تکمیل شد و داده ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 22 و آمار توصیفی برای متغیرهای کمی به‌صورت میانگین (انحراف معیار) و برای متغیرهای کیفی به‌صورت فراوانی و درصد تجزیه و تحلیل شدند. برای بررسی طبیعی بودن توزیع داده‌ها از آزمون كولموگروف اسميرنوف و برای بررسی تأثیر آموزش بر میزان دلبستگی از آزمون مانوا و آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره (آنکووا) استفاده شد. سطح معناداری کمتر از 0/05 در نظر گرفته شد.
یافته‌ها. میانگین نمره کل دلبستگی پیش‌آزمون در گروه مداخله و کنترل به ترتیب 51/73 و 56/43 و میانگین نمره کل پس‌آزمون به ترتیب 53/36 و 49/77 بود که حاکی از تأثیر مداخله آموزش خودمراقبتی معنوی بر دلبستگی مادران است (0/05>P). نتیجه‌گیری. آموزش خودمراقبتی معنوی باعث افزایش دلبستگی مادران با نوزادان نارس بستری در بخش ویژه می‌شود.
پیامدهای‌عملی. با توجه به نتایج پژوهش حاضر پیشنهاد می‌شود جهت ارتقای دلبستگی و کمک به بهبود شرایط مادر و نوزاد، با فراهم کردن بسترهای مناسب در محیط بالینی، پرستاران و مراقبان بهداشتی با اجرای این مداخله از مادر و نوزاد حمایت کنند.