شیوع افسردگی در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید و ارتباط آن با شدت فعالیت بیماری: مطالعه مقطعی

چکیده

زمینه. افسردگی یکی از اختلالات شایع در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید (RA) است که می‌تواند نتایج بالینی را در این بیماری تحت تأثیر قرار دهد. این مطالعه با هدف تعیین شیوع افسردگی و ارتباط آن با فعالیت بیماری در مبتلایان به RA صورت گرفت.

روش کار. در یک مطالعه مقطعی، 144 بیمار مبتلا به RA مراجعه‌کننده به کلینیک روماتولوژی بیمارستان شهید مصطفی خمینی (ره) ایلام از لحاظ معیار فعالیت بیماری و نیز وضعیت افسردگی بررسی شدند. داده‌های مربوط به فعالیت بیماری با استفاده از معاینه فیزیکی و تست آزمایشگاهی و بر اساس معیار نمره فعالیت بیماری (DASS28) و وضعیت افسردگی با پرسشنامه خوداظهاری بک جمع‌آوری و با مدل‌های رگرسیون خطی در نرم‌افزار STATA 14 آنالیز گردید.

یافته‌ها. شیوع کلی افسردگی در بیماران مورد مطالعه ۶۱ درصد بود. بر اساس آنالیز مدل چند متغیره بیماران با فعالیت شدید بیماری در مقایسه با فعالیت خفیف بیماری، خطر بیشتری برای افسردگی داشتند. در بیماران با سطح شدید فعالیت بیماری نسبت به سطح فعالیتی خفیف و متوسط، نمره افسردگی 43/12 به‌طور معناداری بیشتر بود (P<0/001). مدل‌های پیش‌بین نشان دادند که در بیماران با فعالیت شدید بیماری، احتمال افسردگی با افزایش سن و مدت‌ زمان ابتلا افزایش پیدا می‌کند.

نتیجه‌گیری. با توجه به رابطه افسردگی و افزایش فعالیت شدید بیماری RA، نیاز به غربالگری بیماران RA از نظر اختلال افسردگی و توجه مراقبت و درمان جسمی – روانی جامع جهت دستیابی به پیامدهای بالینی بهتر، ضروری به نظر می‌رسد. پیامدهای‌عملی. فعالیت شدید بیماری در RA ممکن است تحت تأثیر یک پدیده روان‌شناختی مانند افسردگی باشد. بنابراین وضعیت افسردگی باید به‌عنوان یکی از بیماری‌های مؤثر بر تشدید علائم RA مورد غربالگری و ارزیابی قرار گیرد. استفاده از رویکرد جامع‌نگر و چند رشته‌ای با کمک گرفتن از متخصصان روان‌پزشکی و روانشناسی در مدیریت بیماری RA پیشنهاد می‌گردد.