چکیده
زمینه. با توجه به اهمیت ارتباط پزشک و پرستار در بخش اورژانس و نقش آن در ارتقاء کیفیت خدمات، رضایت بیماران، احساس موفقیت شغلی و رضایت کارکنان، این مطالعه با هدف بررسی موفقیت کاری و ارتباط حرفهای پزشک-پرستار در بخش اورژانس انجام شد.
روش کار. این پژوهش یک مطالعه توصیفی بوده که در آن 197 نفر از پرستاران شاغل در بخش اورژانس بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز شرکت داشتند. جهت جمعآوری دادهها از ابزار گردآوری دادهها شامل مشخصات دموگرافیکی، پرسشنامه ارتباط حرفهای پزشک-پرستار از دیدگاه پرستاران و پرسشنامه موفقیت کاری پرستاران استفاده شد. دادههای جمع آوری شده با استفاده از آزمونهای آماری توصیفی و استنباطی با نرم افزار آماری SPSS نسخه 21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافتهها. نتایج مطالعه حاضر نشان داد میانگین (انحراف معیار) ارتباط حرفهای پزشک-پرستار 3/07 (0/54) و در سطح متوسط بود. بیشترین نمره در بعد همکاری با میانگین 3/34 (0/79) و کمترین در بعد تحمیل نظرات و وظایف با میانگین 2/62 (0/85) بود. همچنین میانگین (انحراف معیار) نمره کل موفقیت کاری پرستاران در حدود 4/21 (0/40) بود که بیشترین میانگین در بعد کارمند همیار سیستم 4/33 (0/55)و کمترین میانگین در بعد اثرگذار 4/08 (0/41) بود.
نتیجهگیری. با توجه به اهمیت ارتباط حرفهای پزشک-پرستار، توجه بیشتر به عوامل مؤثر در ارتقاء آن ضروری است تا با اجرای مداخلاتی همچون آموزش مهارت ارتباط حرفهای و تعامل مؤثر در زمینه تقویت ارتباط حرفهای تیم درمان باعث ارتقاء سلامت عمومی بیماران گردد.
پیامدهایعملی. نتایج مطالعه حاضر میتواند در ارتقاء روابط حرفهای بین اعضای تیم سلامت و نیز موفقیت کاری آنها مورد استفاده قرار گیرد و در نتیجه ضمن افزایش رضایت شغلی، بهبود وضعیت روانشناختی کارکنان، ایمنی بیماران را نیز افزایش داده و میزان آسیبهای ناشی از نقص در ارتباطات را کاهش دهد.