چکیده
زمینه. همه افراد به دنبال این هستند که از زندگی خانوادگی و روابط میان فردی خود لذت ببرند و احساس رضایتمندی داشته باشند. پژوهشهای زیادی نشان میدهند که خود تمایزیافتگی یکی از مهمترین عناصر درونفردی و بینفردی در خانوادههاست که با سایر پدیدههای روانی نیز در ارتباط است.
روشکار. این پژوهش با استفاده از روش اسنادی و به شیوه فراتحلیل با یکپارچه کردن نتایج حاصل از مطالعات مختلف انجام شده در حیطه پیشبینیکنندهها و پیامدهای خود تمایزیافتگی در خانوادههای ایرانی انجام شد. به این منظور 33 مطالعه که واجد شرایط بود انتخاب و فراتحلیل روی آنها صورت گرفت. دادهها از پنج پایگاه علمی گردآوری و در ادامه کار با استفاده از فهرست وارسی فراتحلیل انجام شد. پژوهش حاضر مبتنی بر 6205 نمونه و 33 اندازه اثر است.
یافتهها. یافتههای این مطالعه نشان داد که میزان اندازه اثر پیشبینیکنندهها و پیامدهای خود تمایزیافتگی در خانوادههای ایرانی معنادار است و همچنین نتیجه فراتحلیل مشخص کرد که میزان اندازه اثر کلی در این پژوهش معادل با 0/46 است و از نظر آماری در سطح معناداری 0/001 قرار دارد که مطابق با جدول کوهن بزرگ ارزیابی میشود.
نتیجهگیری. بر اساس یافتههای پژوهش حاضر میتوان گفت که خود تمایزیافتگی در جایگاه متغیرهای پیشبین و ملاک با ویژگیهای مختلف روانشناختی در خانوادههای ایرانی در ارتباط است.
پیامدهای عملی. نتایج مطالعه حاضر علاوه بر غنیسازی دانش بومی و راهنمایی برای پژوهشهای آتی، شناخت جامع این سازه روانشناختی در بستر فرهنگی را فراهم کرده و همچنین میتواند پیامدهای عملی ویژهای در جهت طراحی و تدوین پروتکلهای درمانی مبتنی بر خود تمایزیافتگی با توجه به فرهنگ کشورمان داشته باشد.