اثرات بهداشتي ناشي از مواجهه با ذرات معلق کمتر از 10 ميکرون در هواي کلانشهر تبريز

چکیده

زمينه و اهداف: امروزه آلودگي ناشي از ذرات معلق و پیدایش گرد و غبار در هوای کشور ما به عنوان يکي از معضلات بهداشتي چالش برانگيز مطرح مي باشد. اغلب يافته هاي مربوط به مطالعات اپيدميولوژيکي يکسري از پيامدهاي بهداشتي را همچنان با ذرات معلق کمتر از 10 ميکرون در ارتباط مي دانند. هدف از مطالعه حاضر ارزيابي اثرات بهداشتي ناشي از 10PM در هواي شهر تبريز مي باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، با استفاده از دستگاه هاي سنجش آلاينده هاي هواي مستقر در نقاط مختلف کلانشهر تبريز مقادير 10PM هواي شهر، در مدت يکسال مورد اندازه گيري قرار گرفت. سپس بااعمال خطر نسبی و بروز پایه تدوینی از سویWHO ، ميزان اثرات بهداشتي ناشي از آن با استفاده از نرم افزار AirQ2.2.3 برآورد گرديد. يافته ها: نتايج حاصل از اين مطالعه نشان داد که بطور متوسط 94/5 درصد موارد مرگ طبيعي (با فاصله اطمينان 95 %، 02/5 و 83/6 درصد)، 39/6 درصد مرگ ناشي از عارضه قلبي عروقي (با فاصله اطمينان 95 %، 09/4 و 31/13 درصد)، 28/9 درصد موارد مرگ ناشي از بيماريهاي تنفسي (با فاصله اطمينان 95%، 39/6 و 98/23 درصد)، 13/7 درصد موارد پذيرش در بيمارستانها بواسطه بيماري قلبي عروقي (با فاصله اطمينان 95%، 87/4 و 98/9 درصد) و 39/6 درصد پذيرش بيمارستاني بر اثر بيماري تنفسي (با فاصله اطمينان 95%، 93/3 و 72/8 درصد) به 10PM موجود در هوا با غلظت بالاي 10 ميکروگرم در مترمکعب نسبت داده مي شود. نتيجه گيري: براساس خروجي اين مدل آلودگي هواي شهر تبريز به ذرات معلق يک مشکل جدي تلقي گرديده و پيامد بهداشتي ناشي از مواجهه با آن قابل توجه مي باشد. ولذا توجه مسئولين براي اعمال اقدامات پيشگيرانه موثر در اين زمينه ضرورت پيدا مي‌کند.