ارتباط بین وضعیت بدنی و عوامل آمادگی جسمانی در کودکان نابینا، ناشنوا و عادی

چکیده

زمینه و اهداف: هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین عوامل آمادگی جسمانی و وضعیت بدنی کودکان نابینا، ناشنوا و عادی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه همبستگی، 16 کودک نابینا و30 ناشنوا (6-12ساله) و60 کودک سالم شرکت نمودند. آمادگی جسمانی با آزمونهای تست پله سه دقیقه ای، قدرت پنجه غالب، دراز نشست، خمش و رسش و بالا بردن تنه و قوسهای ستون فقرات با اسپینال موس و وضعیت سر و شانه توسط تصویربرداری ارزیابی شد. تحلیل داده ها توسط آزمون همبستگی پیرسون در سطح معنی داری 05/0=α صورت گرفت. یافته ها: در کودکان نابینا بین شاخص توده بدنی و کایفوز، قدرت پنجه غالب و شانه گرد، انعطاف پذیری کمر و همسترینگ با شانه نابرابر و بین انعطاف پذیری تنه با لوردوز ارتباط معناداری وجود دارد (05/0≥p). در ناشنوایان بین شاخص توده بدنی و کایفوز، اوج اکسیژن مصرفی با اسکولیوز پشتی، شانه نابرابر و شانه گرد، استقامت عضلانی با اسکولیوز پشتی و سر به جلو، قدرت عضلانی با اسکولیوز پشتی و کمری، انعطاف پذیری کمر و همسترینگ با شانه نابرابر و شانه گرد، بین انعطاف پذیری تنه با کایفوز، اسکولیوز پشتی و کمری و سر به جلو ارتباط وجود دارد (05/0≥p). در کودکان سالم بین قدرت پنجه غالب با کایفوز و اسکولیوز پشتی، انعطاف پذیری تنه با اسکولیوز پشتی و قدرت پنجه غالب با لوردوز و انعطاف پذیری تنه با لوردوز ارتباط مشاهده گردید (05/0≥p). نتیجه گیری: همبستگی بین آمادگی جسمانی و وضعیت بدنی کودکان بخصوص نابینایان و ناشنوایان، توجه به ابعاد آمادگی جسمانی و وضعیت بدنی در برنامه¬های تربیت بدنی در مدارس و هدایت آنها بسوی فعالیتهای ورزشی مناسب را ضروری می سازد.