مقایسه آثار همودینامیک پروپوفل-رمی فنتانیل با ایزوفلوران در جراحی دیسک کمری

چکیده

زمينه و اهداف: روش¬های بیهوشی مختلفی جهت ایجاد همودینامیک مناسب حین عمل جراحی دیسک کمر وجود دارد. بیهوشی با داروهای وریدی شامل پروپوفول-رمی فنتانیل و یا با ایزوفلوران در این بیماران با نتایج قابل قبولی همراه بوده است. در این مطالعه به مقایسه آثار همودینامیک این دو روش بیهوشی در بیماران کاندید جراحی دیسک کمری پرداختیم. مواد و روش¬‌ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، 70 بیمار کاندید جراحی دیسک کمری تحت بیهوشی عمومی با پروپوفل- رمی فنتانیل و بیهوشی با ایزوفلوران قرار گرفتند. بعد از القای بیهوشی با لیدوکائین، پروپوفل و سیس آتراکوریوم، ادامه بیهوشی در گروه ایزوفلوران، با تنفس با استفاده از اکسیژن و N2O به نسبت 50% بعلاوه ایزوفلوران به مقدار 1% و در گروه پروپوفل-رمی فنتانیل، تنفس با اکسیژن 100% بعلاوه پروپوفول mg/kg/h 5 و رمی فنتانیل µg/kg/min 125/0 بود. علائم همودینامیک حین عمل و یافته¬های بعد از عمل در دو گروه ثبت گردید. يافته‌¬ها: تفاوت بارزی بین دو گروه از نظر تغییرات فشارخون (14/0P=)، ضربان قلب (35/0P=) و اشباع اکسیژن (9/0P=) وجود نداشت. همچنین دو گروه از نظر زمان برگشت تنفس خود بخودی، اکستوباسیون، بازکردن چشم ها و زمان لازم تا توانایی گفتن نام خود و نیز میزان لرز، بیقراری و هیپوکسی بعد از عمل مشابه بودند. تهوع و استفراغ در هیچ یک از دو گروه بعد از عمل مشاهده نشد. نتيجه‌¬گيري: بیهوشی با هر دو روش تزریق پروپوفل-رمی فنتانیل یا استنشاق ایزوفلوران از نظر تغییرات همودینامیک منجر به هیپوتانسیون و افت ضربان قلب قابل قبول در بیماران با جراحی دیسک کمری می شود.

کلید واژه ها: دیسک کمری, همودینامیک, پروپوفل, رمی فنتانیل, ایزوفلوران