امیر سیاهپوش
1، مریم السادات مروج
2*، بهزاد شریف مخمل زاده
31 مرکز تحقیقات گیاهان دارویی و ترکیبات طبیعی ، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور، اهواز، ایران
2 دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور، اهواز، ایران
3 گروه فارماسیوتیکس، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور، اهواز، ایران
چکیده
زمينه و اهداف:گیاه شاهتره (Fumaria parviflora) گیاهی علفی با خواص تصفیه کننده خون، تب بر، منظم کننده کار کبد و کلیه، صفرا آور و مقوی است.گیاه شیرین بیان (Glycyrrhiza glabra L) دارای خواص ضدالتهاب، ضدسرفه، ضدزخم معده، ملین و آنتی هیستامین است. مواد و روش¬ها:از این مطالعه بررسی خصوصیات و پایداری فرمولاسیونی است که در صورت مناسب بودن برای ورود به بالین انتخاب شود.بعد از جمع آوری گیاهان از رویشگاه طبیعی خود و خشک کردن در سایه و آسیاب کردن گیاهان، عصاره¬گیری به کمک حلال هیدروالکلی انجام شد و با کمک دستگاه روتاری و فریزدرایر تغلیظ شد و درصد ماده خشک عصاره ها تعیین گردید. برای یافتن بهترین فرمولاسیون کرم، پایه های مختلفی از امولسیون آب در روغن ساخته و نهایتا روی بهترین محصول تست¬های مختلفی مانند پایداری فیزیکی، pH، میکروبی و آزادسازی انجام شد. يافته¬ها:از هر 100 گرم پودر گیاه بعد از عصاره¬گیری و خشک کردن میزان 6/16گرم شیرین¬بیان و 8/13گرم شاهتره به صورت پودر لیوفیلیزه به دست آمد. نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از آن است که کرم حاوی 2% شیرین بیان و 2% شاه تره مقدار قابل توجهی ترکیبات موثر آزاد می کند. نتیجه¬گیری:این کرم در شرایط آزمایشگاهی پایداری خود را حفظ نمود و می¬توان جهت درمان بیماری¬های التهابی پوستی مانند پسوریازیس از آن استفاده کرد.
کلید واژه ها: شیرین بیان, شاهتره, کرم, فرمولاسیون