عظیم رضامند
1، سعید اصلان آبادی
1، محمدامین رضازاده ساعتلو
2*، لاله علیزاده
11 مرکز تحقیقات سلامت کودکان، بیمارستان کودکان، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
2 مرکز سل و بیماری های ریوی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
چکیده
زمینه و اهداف: تومور ویلمز دومین بدخیمی داخل شکمی شایع و پنجمین بدخیمی شایع در کودکان است. این تومور حدود 6 درصد بدخیمی¬های کانسر¬های کودکان و 95٪ تومورهای کلیه را در گروه سنی اطفال شامل می¬شود. با توجه به شیوع بالای این بیماری در بین کودکان و اهیمت تعیین سرانجام و رویه درمانی آنها برای تعیین برنامه درمانی بهتر برای این بیماران و نیز محدودیت مطالعات مرتبط در منطقه ما بر آن شدیم تا با انجام این مطالعه یافته¬های بالینی و سرانجام بیماران مبتلا به تومور ویلمز را در مرکز آموزشی درمانی کودکان تبریز بررسی کردیم. مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی، کلیه کودکان (44 بیمار) زیر 14 سال که در سال¬های 1382 تا 1388 به مدت 6 سال در مرکز آموزشی درمانی کودکان تبریز با تشخیص تومور ویلمز بستری و تحت عمل جراحی و شیمی¬درمانی قرار گرفته¬اند مورد مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات موجود در پرونده بیماران شامل سن، جنس، stage بیماری، علایم خونریزی، کاهش وزن، مقادیر هموگلوبین، پلاکت و شمارش گلبول¬های سفید خون، PT، PTT و آنومالی¬های همراه در بدو مراجعه ثبت شدند. یافته ها: در بررسی ما 8 بیمار (2/18٪) تحت شیمی¬درمانی پیش از عمل قرار گرفته بودند. تومور در 50٪ موارد در سمت راست، در 4/45٪ در سمت چپ و در 5/4٪ دوطرفه بود. بیشتر بیماران (20 نفر، 5/45 ٪) در مرحله III بیماری قرار داشتند. هیستوپاتولوژی تومور در 36 مورد (8/81٪) مطلوب و در 8 مورد (2/18٪) نامطلوب بود. آنومالی¬های همراه در 3 بیمار (8/6٪) دیده شد شد. همچنین بیشترین عوارض در کبد و ریه¬ها دیده شد. بین دو جنس در مورد پیامد بیماران (48/0 = p) و بروز عوارض (96/0 = p)، مرحله بیماری (43/0 = p) اختلاف دیده نشد. بین دو نوع هیستوپاتولوژی مطلوب و غیرمطبوب در مورد پیامد بیماران اختلاف آماری معنی¬داری دیده شد (007/0 = p) نتیجه گیری: در مطالعه ما میانگین سنی بیماران نسبت به مطالعات مشابه پایین¬تر بود. همچنین هیستوپاتولوژی تومور در بیشتر موارد مطلوب بوده و اکثر بیماران مورد بررسی در مرحله سه بیماری قرار داشتند. همانطور که انتظار می¬رفت بین نوع هیستوپاتولوژی و سرانجام درمان بیماران ارتباط آماری معنی¬داری وجود داشت. با توجه به درصد موارد بهبودی، سن پایین تشخیص و مرحله بیماری به نظر می¬رسد اقدامات تشخیصی و درمانی بیماران مبتلا به تومور ویلمز در بیمارستان کودکان تبریز کارایی مناسبی دارد.
کلید واژه ها: یافته های بالینی, سرانجام, تومور ویلمز, شیمی درمانی و رادیوتراپی