چکیده
زمینه و اهداف: امروزه با صنعتی شدن کشورها اکثر ساکنین مناطق شهری در معرض امواج الکترو مغناطیس قرار دارند. هدف از این تحقیق بررسی مطالعه اثرات پیاز روی این بافت رحم موشهای تحت تاثیر قرار گرفته با امواج الکترومغناطیسی میباشد. مواد و روش¬ها: بدین منظور از 40 سر موش صحرایی ماده استفاده گردید، 20 سر از موشها در معرض 40 هرتز (1/0 تسلا) تشعشع امواج قرار گرفتند و یکی از این گروهها از آب پیاز به میزان 3 سی¬سی به ازای هر موش به صورت گاواژ روزانه استفاده نمود و گروه دیگر فقط از آب پیاز به میزان 3 سی¬سی بصورت گاواژ نمودند،گروه کنترل از آب به میزان 3 سی¬سی به روش گاواژ استفاده نمودند. در انتهای آزمایش از بافت رحم جهت مطالعه مرگ برنامهریزی شده سلول توسط میکروسکوپ نوری با روش تانل نمونهبرداری گردید. یافته¬ها: نتایج نشان دادکه امواج الکترومغناطیس سبب افزایش مرگ برنامهریزی شده سلولهای بافت رحمی گردیده، اما در گروه دریافت کننده آب پیاز میزان مرگ برنامهریزی شده سلولهای بافت رحمی ومیزان مالوندی آلدیید به صورت معنیداری کاهش و میزان سوپراکسید دسموتاز افزایش یافته بود (05/0>P). نتیجهگیری: ازآنجا که در این مطالعه امواج الکترو مغناطیس سبب آسیب سلولی میگردد، آب پیاز تازه به میزان 3 سی سی به ازای هر موش به صورت گاواژ سبب کاهش آسیب سلولی در بافت رحم در موشهای در معرض تشعشع گردیده است.
کلید واژه ها: آب پیاز, آپوپتوزیس, امواج الکترومغناطیس, مالوندی آلدیید, سوپر اکسید دسموتاز, رحم