چکیده
زمينه و اهداف: يافتن ماده¬اي موثر به عنوان اسكولكس كش در جراحي هاي كيست هيداتيد هميشه مد نظر پژوهشگران بوده است. اين مطالعه از نوع مداخله¬ای بوده و جهت مقايسه بين ميزان اسكولكس كشي عوامل فيزيكي (دما و اسمولاريتي)، عوامل شيميايي (آلبندازول و دكستروز) و عصاره آبي دانه اسپند(Peganum harmala L.) بصورت In vitro انجام پذيرفت. مواد و روش ها: پروتواسكولكس هاي كيست هيداتيد بصورت استريل از كبد و ريه گوسفندان كشتارگاهي آلوده جمع آوري گرديد. در آزمايشگاه ميزان زنده بودن پروتواسكولكس ها با ائوزين 1% مورد ارزيابي قرار گرفت. در مرحله بعد اثر اسكولكس كشي NaCl 10 درصد، NaCl 20 درصد، دكستروز 50%، آلبندازول 2%، دماي 20- ،40 و60 درجه سانتيگراد و عصاره آبي دانه اسپند (با غلظتهاي 25، 50، 75 و100 درصد) بعد از 5 ، 10 ، 15 و 60 دقيقه مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج حاصله با استفاده از آزمون آماري دانكن و توكي آناليز شد. يافته ها: نتايج حاصل نشان داد كه تفاوت معني¬داري در ميزان اسكوكس كشي Nacl 20 درصد بعد از 60 دقيقه نسبت به روشهاي ديگر وجود دارد (01/0 p<). اما اين ماده تنها قادر به كشتن 5/48 درصد پروتواسكولكس هاي كيست هيداتيد شد. نتيجه گيري: در اين بررسي اثرات اسكولكس كشي Nacl20 درصد بيش از ساير عوامل فيزيكي و شيميايي و گياهي معرفي مي گردد اما با توجه به احتياج به اثربخشي آن در زمان طولاني، كاربرد اين ماده را به عنوان ماده اسكولكس كش ايده آل در حين اعمال جراحي محدود مي سازد.
کلید واژه ها: اسکولکس کش, آلبندازول, عصاره آبی دانه اسپند, In vitro