چکیده
زمینه و اهداف: دیابت شیرین یک بیماری متابولیک است. ویژگی مشترک در بیماری دیابت، افزایش غیر طبیعی قند خون می باشد که باعث می‌شود پروتئین‌ها در معرض غلظت افزایش یافته گلوکز قرار بگیرند.. نتیجه آن اضافه شدن غیرآنزیمی قندها به پروتئین‌ها می‌باشد که منجر به تغییر ساختار و عملکرد آنها، موسوم به گلایکه شدن می‌شود. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر زهر زنبور عسل در جلوگیری از گلایکه‌شدن پروتئین هموگلوبین انسانی می‌باشد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، هموگلوبین انسانی در شرایط حضور و عدم حضور گلوکز و غلظتهاي متفاوتي از زهر زنبور عسل در دمای 37 درجه سانتیگراد به مدت 5 هفته انکوبه شد. سپس میزان آمین های آزاد موجود در ساختار هموگلوبین، درصد صفحات بتا، میزان جذب در ناحیه باند سورت و میزان تخریب گروه هِم قبل و پس از انکوباسیون به كمك روش‌های مختلف طيف سنجي مرئي- ماوراء بنفش و فلوریمتری بررسی شد. داده‌ها با آزمون آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه وتحلیل شدند. یافته‌ها: گلایکه‌شدن باعث تخریب گروه هم موجود در هموگلوبین و افزایش محتوای صفحات بتا در هموگلوبین گلایکه‌شده نسبت به هموگلوبین کنترل می‌شود. همچنین گلایکه شدن منجر به کاهش در میزان جذب باند سورت هموگلوبین می‌شود. زهر زنبورعسل در یک روند وابسته به غلظت، باعث مهار گلایکه‌شدن و کاهش میزان تغییرات در ساختمان هموگلوبین انسانی طی انکوباسیون با گلوکز می‌شود. نتیجه‌گیری: زهر زنبور دارای خاصیت ضد گلایکه شدن چشمگیری می‌باشد و می‌تواند به عنوان داروی طبیعی برای جلوگیری از عوارض دیابت شیرین مطرح باشد.
کلید واژه ها: دیابت, گلایکه شدن, زهر زنبور, هموگلوبین