فاطمه ملاح
1، پرويز صالح
2، نويده حاجي آقائي
1*1 مركز تحقيقات سلامت باروري زنان، گروه زنان و مامايي، دانشکده پزشکي، دانشگاه علوم پزشکي تبريز، تبريز، ايران
2 گروه عفوني، دانشکده پزشکي، دانشگاه علوم پزشکي تبريز، تبريز، ايران
چکیده
زمينه و اهداف: سزارين از نظر شدت درد بعد از عمل در گروه اعمال جراحي متوسط تا شديد قرار مي گيرد. بنابراين استفاده از يک پروتکل درماني مناسب براي کنترل درد ضروري است. اهميت اين کنترل در ايجاد بي دردي و ارتباط سريعتر مادر با نوزاد مي باشد. هدف از اين مطالعه بررسي اثر پاراستامول (استامينوفن) وريدي به عنوان يک آنالژزيک بعد از سزارين و مقايسه آن با شياف ديکلوفناک و ترامادول عضلاني است. مواد و روش¬ها: در اين مطالعه از نوع کارآزمايي باليني تصادفي 105 زن باردار متعاقب سزارين در سه گروه مساوي مورد بررسي قرار گرفتند. پروتکل ضد درد براي گروه اول mg100 شياف ديکلوفناک هر 8 ساعت، براي گروه دوم ترامادول عضلاني mg50 هر 8 ساعت و براي گروه سوم استامينوفن وريدي ml100/gr1 هر 6 ساعت بود. شدت درد به فاصله 2 و 6 و 24 ساعت پس از جراحي با روش سنجش بصري درد ارزيابي شد. يافته¬ها: در اين مطالعه اکثريت بيماران در هر گروه، در گروه سني 18- 35 سال قرار داشتند. سزارين تکراري با 6/48% بيشترين انديکاسيون سزارين را تشکيل مي¬داد. در مورد نمره بصري درد در ساعتهاي 2 و 6 و 24 بعد از عمل بين سه گروه بررسي شده از نظر آماري تفاوت معني داري وجود نداشت (087/0=P). در گروه ديکلوفناک 26 نفر، در گروه استامينوفن 22 نفر و در گروه ترامادول 34 نفر نارکوتيک اضافي دريافت کردند (001/0 ≥P). نتيجه¬گيري: مصرف استامينوفن وريدي يا شياف ديکلوفناک در مقايسه با مصرف ترامادول عضلاني منجر به کنترل قابل ملاحظه درد بعد از عمل سزارين مي شود.
کلید واژه ها: استامینوفن, دیکلوفناک, ترامادول, سزارین, نمره بصری درد