شیوع صرع و انواع آن در گروههای سنی و جنسی مختلف در شهر تبريز

چکیده

مقدمه: تشنج به صورت تخليه هاي الكتريكي غير طبيعي و ناگهاني در كورتكس مغز بروز مي كند و در صورتیکه بیش از دو بار اتفاق افتد صرع (اپي لپسي) به آن اطلاق می شود. نتايج مطالعات زيادي كه در مورد شيوع صرع شده است به دليل اختلاف روش هاي مطالعه تا حدي متفاوت مي باشند. هدف از اين مطالعه تعيين شيوع و نوع صرع در شهر تبريز مي باشد. مواد و روش ها: طي يك مطالعه توصیفی و مقطعی تعداد 4300 نفر از جمعيت شهر تبريز در سال 89، با مراجعه خانه به خانه از نظر شيوع صرع مورد بررسي قرار گرفتند. در موارد احتمالي صرع شرح حال و معاينه كامل بعمل آمده و يافته هاي مختلف در اين بيماران ارزيابي شدند. یافته ها: از 4300 نفر مورد بررسي، 9/46% نفر مذكر و 1/53% نفر مؤنث بودند. 8 نفر (18/0%) مبتلا به صرع با شيوعي برابر 86/1 در هر هزار نفر بودند. شيوع صرع در جنس مذكر و مؤنث به ترتيب برابر 47/2 و 31/1 در هر 1000 نفر بود. شيوع صرع در رده سني زير 9-0 سال برابر 74/1 در هر هزار نفر، در 29-20 سال برابر 94/2 در هر 1000 نفر،‌ در رده سني 39-30 سال برابر 84/2 در هر 1000 نفر،‌ در رده سني 59-50 سال برابر 3 در هر 1000 نفر و در رده سني ≥80 سال برابر 8/23 در هر 1000 نفر مي¬باشد. 5/62% از افراد مبتلا، مذكر با ميانگين سني 69/24±79/35 سال بود. تشنج تونيك (86/42%) و تونيك كلونيك (57/28%)شايعترين نوع بودند. نتيجه‌گيري: در مطالعه حاضر شيوع كلي صرع نسبت به اغلب مطالعات اپیدمیولوژیک سایر کشورها کمتراست. همچنين شيوع در مردان بيشتر از زنان بود كه با تعدادي از مطالعات متفاوت مي باشد. تفاوت هاي موجود مي تواند ناشي از تفاوت هاي منطقه اي و سطح بهداشت و آگاهي مردم در منطقه باشد.

کلید واژه ها: شیوع صرع, اپیدمیولوژی, تشنج