مقايسه دیلاتاسیون مسیر دسترسی به کلیه با روش بالون دیلاتور و تلسکوپیک جهت انجام نفرولیتوتومی جلدی

چکیده

زمينه و اهداف: نفرولیتوتومی پرکوتانئوس استاندارد طلایی برای درمان سنگ های کمپلکس کلیوی بزرگتر از 2 سانتی متر است. در مورد متد ایدهآل دیلاتاسیون در نفرولیتوتومی تناقضاتی وجود دارد. هدف از این مطالعه ارزیابی نتایج درمان بالون دیلاتاسیون مسیر نفروستومی برای نفرولیتوتومی پرکوتانئوس و مقایسه با تکنیک تلسکوپیک است. مواد و روش¬ها: در یک مطالعه کارآزمایی بالینی غیر تصادفی، 89 بیمار که تحت نفرولیتوتومی پرکوتانئوس در مرکز آموزشی ما قرار داشتند انتخاب شدند. آنها در دو گروه تقسیم بندی شده و از نظر سن و جنس همسان سازی شدند. بیماران با تکنیک بالون دیلاتاسیون یا تلسکوپیک برای دیلاتاسیون مسیر نفروستومی درمان شدند. دوز اشعه دریافتی و کاهش هموگلوبین وعوارض هر دو روش با یکدیگر مورد مقایسه قرار گرفت. يافته¬ها: 28 بیمار که تحت بالون دیلاتاسیون با 61 بیمار که با تکنیک تلسکوپیک درمان شده بودند مورد مقایسه قرار گرفتند. تفاوت آماری معنی داری در عوارض ماژور وجود نداشت. میزان Stone free شدن در بالون دیلاتاسیون 100% و در روش تلسکوپیک 3/80% بود که تفاوت آماری معنی داری وجود داشت(007/0 =P). میانگین کاهش هموگلوبین تفاوت معنی داری را نداشت. کاهش هموگلوبین در بالون دیلاتاسیون 2/0±6/1 گرم در دسی لیتر و در تلسکوپیک 1/0±8/1 گرم در دسی لیتر بود. متوسط دوز اشعه دریافتی بین دو تکنیک تفاوتی نداشت. نتیجه¬گیری: براساس يافته هاي ما، هر دو روش دیلاتاسیون مسیر نفروستومی کارآمد بوده و تفاوتی در عوارض ماژور ندارند. میزان خونریزی در هر دو تکنیک بالون دیلاتاسیون و تلسکوپیک مشابه می باشد.

کلید واژه ها: بالون دیلاتاسیون, تلسکوپیک دیلاتاسیون, نفرولیتوتومی پرکوتانئوس