تاثیر ضدعفونی یک مرحله ای کل دهان بر میزان سایتوکاین های IL-17 و IL-23 سرمی در بیماران مبتلا به پریودنتیت مزمن متوسط تا پیشرفته

چکیده

زمینه و اهداف: هدف از روش ضد عفونی یک مرحله¬ای کل دهان حذف یا کاهش سریع تمام پاتوژنهای اوروفارنژیال بواسطه جرم¬گیری و تسطیح سطح ریشه، شستشوی زیر لثه¬ای پاکتهای پریودنتال و ضد عفونی سطح زبان است. هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر این روش بر میزان IL-17و IL-23 سرمی در بیماران مبتلا به پریودنتیت مزمن متوسط تا پیشرفته است. مواد و روش¬ها: این مطالعه کلینیکی بر روی 24 بیمار مبتلا به پریودنتیت مزمن جنرالیزه متوسط تا پیشرفته که به طورتصادفی برای مطالعه انتخاب شدند انجام گرفته است . 20 (11مرد-9 زن)سالم از لحاظ پزشکی و بدون تاریخچه دارو درمانی در 6 ماه گذشته وارد مطالعه شدند. نمونه خونی بیماران بلافاصله قبل از درمان گرفته شد. ضد عفونی یک مرحله ای کل دهان در یک جلسه انجام گرفت. نمونه خونی دوم 6 هفته بعد از درمان گرفته شد. نمونه ها به روش ELISA از نظر میزان IL-17 و IL-23 سرمی بررسی شدند. آنالیز آماری به روش ناپارامتری ویلکاکسون با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 0/15 انجام گرفت. یافته‏¬ها: میانگین مقادیر قبل و بعد از درمان IL-17 سرمی به ترتیب pg/ml 6/38 ±8/103 و pg/ml6/8 ±1/14 می باشد (003/0=P) و میانگین مقادیر قبل و بعد از درمان IL-23 سرمی به ترتیب pg/ml 1/40 ±9/124 و pg/ml 8/8 ±17 می باشد (001/0=P)؛ که در هر دو مورد تفاوت معنی دار است. نتیجه¬گیری: در بیماران مبتلا به پریودنتیت مزمن متوسط تا پیشرفته میزان IL- IL-17 و IL-23 سرمی بعد از ضد عفونی یک مرحله ای کل دهان به طور معنی داری کاهش می یابد.

کلید واژه ها: پریودنتیت مزمن, ضدعفونی, 7-Interleukin, Interleukin-23