تاثیر فشار پنوماتیک متناوب بر سرعت هدایت عصبی بیماران دیابتی

چکیده

زمینه و اهداف: دیابت مزمن عمدتا با اختلالات نوروپاتی در اندام تحتانی همراه است. نوروپاتی دیابتی می تواند عللی مانند اختلالات عروقی و ایسکمی داشته باشد. یکی از روش¬های متداول فیزیوتراپی در درمان اختلالات گردش خون، درمان با فشار متناوب هوا یا (IPC Intermittent Pneumatic Compresion Therapy,) است. این روش بر پایه اعمال متناوب فازهای مثبت فشار هوا بر اندام تحت درمان استوار است. اما یک سوال اساسی اینجا مطرح می شود که آیا IPC بر نوروپاتی دیابتی نیز تاثیر دارد؟ هدف این مطالعه بررسی تاثیر این روش درمانی بر نوروپاتی محیطی بیماران دیابتی نوع دو است. مواد و روش¬ها: این مطالعه از نوع تجربی، کارآزمایی بالینی و به روش نمونه گیری در دسترس انجام شد. 17بیمار دیابتی نوع2 (13زن و 4 مرد) که دارای نوروپاتی با منشأ دیابت بودند، در یک گروه و تحت درمان با IPC قرار گرفتند. بیماران به مدت 10 جلسه و به صورت یک روز در میان و هر جلسه به مدت 45 دقیقه و با فشار 60 میلی متر جیوه درمان شدند. نوروپاتی اندامهای تحتانی این بیماران توسط تست الکترودیاگنوز، قبل و بعد از درمان بررسی شد. جهت بررسی توزیع نرمال داده های متغیر های کمی از آزمون کولموگروف- اسمیرنف و برای آنالیز داده ها از آزمون آنووا استفاده گردید. برای آنالیز داده ها از نرم افزار SPSS استفاده گردید. یافته ها: میزان سرعت هدایت عصبی اندامهای تحتانی بیماران پس از درمان با دستگاه IPC بیماران بهبودی معنی داری داشت )05/0(P<. نتیجه¬گیری: مطالعه حاضر نشان داد روش درمانی IPC بر بهبود نوروپاتی اندام تاثیر مثبتی داشت و بهبود سرعت هدایت عصبی تیبیال، پرونئال و سورال اندامهای تحتانی بیماران گواهی بر این نوع بهبودی بود )05/0(P<.

کلید واژه ها: نوروپاتی دیابتی, وسایل اعمال فشار پنوماتیک متناوب, هدایت عصبی