تاثیر اختلال عمل کرد کلیه بر سطح سرمی تومور مارکرهای CA15-3، AFP، CA19-9 و CEA

چکیده

زمینه واهداف: از آنجايي كه نارسايي كليه موجب كاهش دفع تومور ماركرها مي‌شود استفاده از این مارکرها در پیگیری و درمان سرطان در بيماران همودياليزی ویا با نارسایی کلیه محل بحث میباشد . هدف این مطالعه بررسی میزان تفاوت مقدار سرمی مارکرهای CA15-3، AFP، CA19-9 و CEA در بیماران با اختلال کارکرد کلیوی می باشد. روش بررسی: تعداد 100 نفر از مراجعه کننده گان به آزمایشگاه بیمارستانهای امام رضا (ع) و امیرالمؤمنین(ع) تبریز از تیرماه 1389 تا آبان‌ ماه 90 جهت مطالعه انتخاب گردیدند. افراد به 3 گروه ، سالم، دیالیزی و بیماران با نارسایی کلیوی ولی غیردیالیزی تقسیم شدند، دسته اخیر مجددا براساس کلیرانس کراتینین به سه زیر گروه مجزا گروه بندی و آزمايشات بر روي آنهاانجام گرفت . یافته ها: ارتباط معناداری بین گروه‌های مختلف در سطح سرمی مارکرهای CEA (99/0P=) و CA19-9 (29/0P=) دیده نشد. از لحاظ سطح سرمی در مارکرهای AFP (001/0P=) و CA15-3 (001/0P=) ارتباط معناداری مشاهده میشود . همبستگی بین کلیرانس کراتینین و مقدار CEA (625/0P= و 05/0 r=) وجود داشت که معنادار نبود.ولی همبستگی بین کلیرانس کراتینین و AFP - 001/0P= و 53/0 r= و بین کلیرانس کراتینین و CA19-9 (089/0P= و 171/0 r=) وبين کليرانس کراتينين و CA15-3 (001/0P= و 412/0 r=) ارتباط معنادار بدست آمد . نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه به نظر می رسد که در بکار بردن تومور مارکرها در بیماران با اختلال کارکرد کلیوی باید احتیاط ویژه ای صورت پذیرد .

کلید واژه ها: اختلال عملکرد کلیوی, تومور مارکر, همودیالیز