نقش حجم متوسط پلاكتي در تشخيص اختلالات شايع پلاكتي

چکیده

زمينه و اهداف: حجم متوسط پلاكتي١ به عنوان پارامتري در تشخيص افتراقي بيماري هاي پلاكتي مطرح و با شرايط توليد پلاكتي مرتبط است ، لذا مطالعه اخير جهت بررسي تغييرات آن در تشخيص بيماري هاي شايع پلاكتي يعني لوسمي، پورپوراي ترومبوسيتوپني ايديوپاتيك٢ و آنمي آپلاستيك صورت گرفت. روش بررسي: تعداد 100 بيمار كه به علل اختلالات پلاكتي در مركز پزشكي كودكان بستري شده بودند با بيست بيمار غير خوني مورد مقايسه قرار گرفتند. پارامترهاي مورد مطالعه شامل پلاكت، سلول هاي سفيد خوني، هموگلوبين و حجم متوسط پلاكتي (MPV) بود كه توسط كولتر كانتر Hı انجام شده بود. شصت وشش بيمار مورد مطالعه مبتلا به لوسمي و بيست و هفت بيمار مبتلا به ITP بودند. هفت بيمار آنمي آپلاستيك داشتند. تشخيص نهايي توسط آسپيراسيون مغز استخوان تاييد شده بود. يافته ها: در بيماران مبتلا به لوسمي با متوسط پلاكتي به تعداد 3 mm54154 و MPV 19/1 ± 29/7 رابطه معني داري بين بيماري و MPV وجود نداشت(067/0 P>). در بيماران مبتلا به ITP با متوسط پلاكتي 3 mm22359 و MPV28/1 ±40/10 نيزرابطه معني داري بين بيماري وMPV ديده نشد(05/0 (P>، درحالي كه در بيماران مبتلا به آنمي آپلاستيك با متوسط پلاكتي 3 mm 25142 و MPV 91/0 ± 48/4 رابطه معني داري بين بيماري و MPV به دست آمد)001/0 (P<. نتيجه گيري: گرچه MPV به عنوان شاخصي از نحوه توليد پلاكت است و در نارسايي هاي توليد پلاكتي كاهش و در افزايش توليد افزايش مي يابد، اين بررسي نشان داد كه MPV فقط در آنمي آپلاستيك به تشخيص كمك مي كند و در دو بيماري ديگرداراي ارزش تشخيصي مطمئني نيست.