چکیده
زمينه و اهداف: هدف از اين ارزيابي علائم ونشانه هاي درگيري سيستم اوتونوم در مرحله حاد بيماري گيلن باره و رفلكس سمپاتتيك پوستي و نيز ارزش پروگنوستيك آن بود.
روش بررسي: چهل و سه بيمار مبتلا به گيلن باره كه در مرحله حاد بيماري جهت مطالعه الكترودياگنوستيك ارجاع شده بودند مورد بررسي و اختلالات اوتونوم با معاينه دقيق باليني مشخص گرديد. رفلكس سمپاتتيك پوستي به روش استاندارد براي كليه بيماران انجام و ارزش پروگنوستيك تست با آزمونهاي مناسب آماري ارزيابي شد.
يافته ها: درگيري سيستم اوتونوم شامل هيپوتانسيون اورتوستاتيك، اختلال تعريق، آريتمي قلبي، اختلالات حاد گوارشي و اختلالات ادراري در 26 بيمار
(5/60%) وجود داشت. در 7 بيمار (16 %) موج SSR ثبت نشد. مقايسه ميانگين زمان تاخير ظهور موج بيماران با مقادير نرمال تفاوت معني داري نشان داد
(p<0.001 ). ارتباط معني داري بين تست رفلكس سمپاتتيك پوستي مختل و نوع آكسونال بيماري، شدت ضعف و نارسايي تنفسي مشاهده نگرديد.
نتيجه گيري: شكايات مربوط به درگيري سيستم اوتونوم در روزهاي اوليه ابتلا به سندرم گيلن باره در بيماران ما قابل توجه بوده و بالغ بر 60 درصد بيماران ميشد. SSR ميتواند اين اختلال را نشان دهد ولي فاقد ارزش پروگنوستيك در سير بيماري بوده وما استفاده روتين آنرا پيشنهاد نميكنيم.