سمیه نقی زاده
1، فهیمه صحتی شفایی
2*، مرتضی قوجازاده
31 گروه مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی تبریز، تبریز، ایران
2 گروه مامایی، دانشکده پرستاری - مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران،
3 مرکز توسعه و هماهنگی پژوهش، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
چکیده
زمینه و اهداف: دقیقاً مشخص نیست که بستری در فاز نهفته زایمانی آیا به علت اختلال عملکرد رحمی و یا به علت موقعیت خطرناک مادران و جنین آنها می¬باشد. بنابراین تعیین دقیق زمان بستری مادر جهت زایمان می¬تواند مانع از ایجاد بسیاری از مشکلات برای مادر و نوزاد ¬گردد. این مطالعه به منظور مقایسه پیامدهای جنینی- نوزادی در مادران بستری شده در فاز نهفته و فعال زایمان انجام گرفت. مواد و روش¬ها: این مطالعه توصیفی- مقایسه¬ای به صورت تصادفی بر روی 500 نفر در بیمارستان طالقانی تبریز انجام گرفت. نمونه¬ها در دو گروه فاز نهفته زایمان (250 نفر) و فاز فعال زایمان (250 نفر) تخصیص یافتند. اطلاعات مورد نیاز برای مطالعه از طریق مصاحبه با مادران، مشاهده سیر زایمان و مطالعه مندرجات پرونده بیمار گردآوری شد. ابزار جمع¬آوری اطلاعات در این پژوهش، شامل چک لیست¬ و فرم پارتوگراف بود. برای تجزیه و تحلیل داده¬ها از نرم افزار آماری SPSS (ver.13) استفاده شد. یافته¬ها: مونیتورینگ ضربان قلب جنین در جریان لیبر نشان داد که در گروه فاز نهفته 8/6% و فاز فعال 8/5% زنان دچار اختلالات ضربان قلب از جمله برادیکاردی و تاکیکاردی بودند اما اختلاف آماری معنی¬داری بین دو گروه مشاهده نشد. بین دو گروه فاز نهفته و فعال اختلاف آماری معنی¬داری از نظر آپگار دقیقه اول، PH خون شریانی بند ناف و اقدامات انجام شده بر روی نوزاد وجود داشت. نتیجه¬گیری: پذیرش زنان در مرحله نهفته زایمان با افزایش عوارض و مداخلات انجام شده بر روی نوزاد همراه است. بنابراین پیشنهاد می¬گردد پزشک یا مامای مسئول پذیرش زائو، در صورت عدم وجود دلیل برای بستری کردن زنان در فاز نهفته، از پذیرش وی خودداری نمايند.
کلید واژه ها: نتایج, جنین, نوزاد, فاز نهفته, فاز فعال