اثرات استرس بی حرکتی حاد و مزمن بر سطح سرمی هورمونهای TSH، T3 و T4 در موشهای صحرایی نر

چکیده

زمينه و اهداف: پژوهشهای مختلف نشان می دهند که استرس اثرات مختلفی بر سیستم آندوکرینی بدن دارد. هدف از این مطالعه بررسی اثرات استرس بی حرکتی حاد و مزمن بر سطح سرمی هورمون های TSH، T3 و T4 در موش های صحرایی نر می باشد. مواد و روش¬ها: طی این تحقیق تجربی- آزمایشگاهی، موش های نر نژاد ویستار به سه گروه 10 سری شاهد، تحت استرس بی حر کتی حاد (روزانه 8 ساعت بی حرکتی به مدت 8 روز) و تحت استرس بی حرکتی مزمن (تحت بی حرکتی روزانه 2 ساعت به مدت 21 روز) تقسیم بندی شدند. بعد از پایان یافتن دوره برنامه اجرایی هر گروه، نمونه های خونی از طریق خونگیری از قلب جمع آوری شدند. بعد از تهیه سرم، سطح هورمونهای TSH، T3 و T4 با استفاده از روش الکتروکمی لومینسانس مورد سنجش قرار گرفتند. در نهایت داده های حاصل با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس، مورد مقایسه واقع شدند. يافته‌¬ها: نتایج نشان دادند هورمون های TSH، T3 و T4 در موشهای تحت استرس بی حرکتی حاد، افزایش معناداری یافتند ( به ترتیب 01/0P<، 001/0P< و 001/0P<). اما سطح این هورمون ها در موشهای تحت استرس بی حرکتی مزمن، اختلاف معناداری با گروه شاهد نشان ندادند. نتیجه¬گیری: استرس بی¬حرکتی حاد افزاینده سطح سرمی هورمونهای TSH، T3 و T4 است. بر این مبنا، از دیدگاه پاتوفیزیولوژیک، تاثیر استرس بی¬حرکتی در افزایش هورمون های تیروئیدی و عوارض متعاقب آن قابل توجه است.

کلید واژه ها: استرس بی حرکتی حاد, استرس بی حرکتی مزمن, T4, T3, TSH, رت