چکیده
زمینه و اهداف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی تکنیک آموزش توجه در بیماران مبتلا به افسردگی اساسی اجرا شد. این تکنیک مبتنی بر مدل پردازش اطلاعات در اختلالات هیجانی است که به توجه انعطاف ناپذیر و خود تمرکزی می پردازد.
مواد و روش ها: اين پژوهش در چارچوب طرح تجربي تک موردي با استفاده از طرح خطوط پايه چندگانه¬ي پلکاني طي 8 جلسه بر روي سه بيمار، در دوره پيگيري يك، سه و شش ماهه مورد بررسی قرار گرفت. ایزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه ي افسردگي بک، اضطراب بک و پرسشنامه ي باورهای فراشناختی بودند.
يافته ها: درمان تغييرات معنادار و قابل توجهي در علائم افسردگي و باورهاي فراشناختي بيماران افسرده ايجاد کرد.
نتیجه گیری: نتايج اين پژوهش نشان مي دهد که تکنیک آموزش توجه مي تواند در درمان بيماران مبتلا به اختلال افسردگي موثر باشد. به طوري كه درمان موجب تغيرات معنادار در علائم هر سه بيمار شد و بهره هاي درماني تا زمان دوره ي پيگيري ادامه يافتند.