چکیده
زمینه و اهداف: هدف از مطالعه حاضر بررسي فعاليت همزمان «استقامتي- مقاومتي» در مقابل «مقاومتي- استقامتي» بر شاخصهاي سرمي آسيب سلولي (CK، CKMM، CKMB و LDH) مردان غيرورزشکار بود.
مواد و روش‌ها: 16 مرد سالم در دو گروه همگن به صورت داوطلبانه در اين مطالعه شركت كردند. نمونه‌هاي خوني قبل و يک ساعت بعد از فعاليت ها گرفته شد. ابتدا نرماليتي داده هاي جمع آوري شده توسط آزمون كولموگروف – اسميرنوف تأييد و سپس داده‌ها توسط آزمون‌هاي آماري t همبسته و مستقل در سطح معني داري پنج درصد تجزيه و تحليل شدند.
یافته‌ها: نتايج حاکي است که تغييرات تمامي شاخص‌‌‌ها (CK، CKMM، CKMB و LDH) قبل و بعد از اجراي فعالیت همزمان در هر دو گروه معني‌دار مي‌باشد (05/0>Ρ). از طرفی هيچ‌گونه اختلاف معني‌‌داري بين دو گروه در شاخصهاي مورد نظر مشاهده نشد(05/0<Ρ). ولی گروه (مقاومتی - استقامتی) افزایش درصدی بیشتری را نشان داده است.
نتیجه‌گیری: نتایج تحقیق نشان داد که هر دو فعالیت همزمان (استقامتي- مقاومتي و مقاومتي- استقامتي) باعث افزایش شاخصهاي سرمی آسیب سلولی شده‌اند. از اين رو اجراي فعاليت همزمان «استقامتي- مقاومتي» در مقايسه با «مقاومتي- استقامتي» با وجود عدم اختلاف معني‌دار در شاخصهاي مورد نظر بین دو گروه، آسيب‌هاي کمتري را ايجاد مي‌کند. بنابراین براي بدست آوردن نتايج قطعي مطالعات بيشتري بايد انجام گيرد.