چکیده
زمينه و اهداف: اختلالات جسمي از جمله بيماريهاي عضلاني اسکلتي، شيوع بسيار بالايي دارند. اين اختلالات رشد قابل توجهي داشته و شيوع آنها نسبت به آمار گزارش شده در 20 سال قبل در حدود چهار برابر شده است. اختلالات عضلاني- اسکلتي شايعترين بيماريهاي ناشي از کار يا تشديد شده توسط کار هستند و علت اصلي از دست رفتن روزهاي کاري مي باشند. زنان خانه دار گروه بزرگي از جمعيت کشور را به خود اختصاص مي دهند و امروزه خانه داري نيز به عنوان يک شغل در نظر گرفته مي شود. مطالعه حاضر به منظور ارزيابي شيوع اختلالات عضلاني اسکلتي و عوامل مرتبط با آن در زنان خانه دار انجام شده است.
مواد و روش ها: اين مطالعه از نوع مشاهده اي تحليلي بود که به روش مقطعي انجام شد. در اين مطالعه 120 زن خانه دار به روش تصادفي از يکي از مناطق تهران وارد مطالعه شدند. براي جمع آوري اطلاعات از ويرايش فارسي پرسشنامه بيماريهاي عضلاني-اسکلتي نورديک استفاده گرديد.
يافته ها: بيشترين شيوع درد عضلاني اسکلتي در زنان خانه دار، به ترتيب مربوط به نواحي کمر، زانو و شانه بود. با افزايش سن شرکت کنندگان، شيوع اختلالات عضلاني اسکلتي در بعضي نواحي افزايش مي يافت. همچنين فراواني اختلالات عضلاني اسکلتي در زنان خانه دار با شاخص توده بدني، ميزان تحصيلات، وضعيت تاهل و ميزان فعاليت ورزشي آنها ارتباط معني داري داشت.
نتيجه گيري: با توجه به نتايج بدست آمده از اين بررسي به نظر مي رسد شيوع اختلالات عضلاني اسکلتي در جامعه مورد مطالعه ما بالاست و سن، ميزان تحصيلات، تاهل، شاخص توده بدني و ميزان فعاليت فيزيکي نيز در بروز اين اختلالات نقش دارند. با توجه به گستردگي جامعه زنان خانه دار، توصيه مي شود، مطالعات بيشتر و گسترده تري در زمينه اختلالات عضلاني اسکلتي در اين گروه انجام شود.