چکیده
زمینه و اهداف: شکستگي¬هاي تنه تيبيا امروزه يکي از شايعترين شکستگي ها مي¬باشند. درمان انتخابي اين شکستگي ها جااندازي بسته و تثبيت با ميله داخل كانال (IM Rod) اينترلاک مي باشد که بدليل سختي انجام آن در همه مراکز امکان جااندازي بسته وجود نداشته و لذا از روش جااندازي باز استفاده مي¬شود. هدف مطالعه حاضر ارائه روشي آسان براي جااندازي بسته اين شکستگي¬ها مي باشد.
مواد و روش¬ها: در اين مطالعه آينده نگر از نوع تجربي، 30 بيمار با شکستگي تنه تيبيا تحت جا اندازي بسته و تثبيت با ميله داخل كانال اينترلاک روي تخت معمولي با کمک پايه (Post) کنار تخت قرار گرفتند. بيماران بمدت يکسال از نظر ميزان جوش خوردگي، حركت مفاصل، عفونت، راستاي اندام، بازگشت به سطح فعاليت قبلي و توانائي استفاده از توالت ايراني پي گيري شدند.
يافته ها: متوسط سني بيماران 70/11±30/32 سال بود. متوسط زمان عمل در گروهي که در 48 ساعت اول عمل شدند 5/13±7/62 دقيقه و در گروهي که بعد از 48 ساعت عمل شدند 62/15±68 دقيقه بود. سه مورد دچار محدوديت فلکشن زانو شدند. آسيب عصبي، عروقي و عفونت عمقي مشاهده نشد. زمان شروع جوش خوردگي بطور متوسط 45/1 ±93/5 هفته بود و بازگشت به فعاليتهاي عادي بعد از 13/2±83/9 هفته ميسر شد. تاخير در جوش خوردن در 10% موارد، کوتاهي در 10% و چرخش غيرطبيعي در 7/16%موارد وجود داشت.
نتيجه گيري: ميزان موفقيت روش بکار گرفته در جااندزي شکستگي ها 100% بود و نتايج آن مشابه ساير روشهاي جا اندازي بسته مي باشد. يک مورد بدليل محدوديت فلکشن زانو قادر به استفاده از توالت ايراني نشد که اين امر باعث نارضايتي وي گرديد. ميزان چرخش غير طبيعي و کوتاهي در حدي نبودند که باعث مشکل در عملکرد اندام شوند. نهايتا" 7/96% بيماران قادر به انجام فعاليتهاي قبل از شکستگي بوده و از نتيجه عمل راضي بودند.
پايه کنار تخت يک روش بسيار موثر براي جااندازي بسته شکستگي هاي تنه تيبيا بوده و براي کسب نتايج مطلوب بايد اهميت حصول دامنه حرکتي کامل زانو و مچ پا بطور موکد با بيماران بحث شود.