چکیده
زمينه و اهداف: اغلب پژوهش¬هاي قبلي نشان داده‌اند كه، بيش از نيمي از بيماران سرطاني از يك اختلال روانپزشكي رنج مي¬برند و افسردگي به عنوان دومين اختلال روانپزشكي شايع در آنها شناخته شده است. هدف از اين پژوهش بررسي ميزان اثر¬بخشي شناخت ـ رفتار¬درماني در كاهش افسردگي اين بيماران مي¬باشد.
مواد و روش¬ها: در اين مطالعه آينده‌نگر 60 نفر از زنان مبتلا به سرطان سينه به صورت تصادفي در دو گروه آزمايشي و كنترل جاي داده شدند. براي گردآوري اطلاعات از پرسشنامه افسردگي بك استفاده شد. نمرات بدست آمده از ارزيابي¬ها در دو مرحله (پيش‌آزمون، پس‌آزمون) به كمك آزمونهاي آماري تحليل كو¬واريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.
يافته¬ها: نتايج نشان داد كه در كاهش علائم افسردگي گروه آزمايش با گروه کنترل داراي تفاوت معني¬داري وجود دارد (01/0P<).
نتيجه¬گيري: بر اساس نتايج به دست آمده از اين پژوهش مي¬توان گفت: در كاهش علائم افسردگي زنان مبتلا به سرطان سينه، شناخت ـ رفتار¬درماني روشي مؤثر مي¬باشد، و اين روش مي¬تواند در بين بسياري از بيماران مورد استفاده قرار گيرد.