چکیده
زمينه و اهداف: گاستروستومي از طريق پوست براي اولين بار در سال 1980، PEG (percutaneous endoscopic gastrostomy)، در بيماراني که بطور طولاني مدت دچار اختلال بلع و تغذيه دهاني بودند، بعنوان يك روش جديد تغذيه اي كمكي مد نظر پزشكان بوده و بطور وسيع مورد استفاده قرار گرفت. اما همواره در راستاي موارد لزوم استفاده از آن و البته ميزان اثربخشي و عوارض آن در مطالعات مختلف نتايج مختلفي گزارش شده است. هدف از اين مطالعه بررسي انديكاسيونها، عوارض گاستروستومي از طريق پوست و ارزيابي وضعيت بيماران بعد از کارگذاري آن بوده است.
مواد و روش‌‌ها: در اين مطالعه مقطعي، تعداد 100 بيمار مراجعه کننده به مرکز آموزشي-درماني امام رضا در سال 88-1385 که تحت تعبيه گاستروستومي از طريق پوست قرار گرفتند مورد ارزيابي شدند. وضعيت تغذيه بيماران و عوارض احتمالي پس از کارگذاري به مدت 6 ماه مورد پيگيري قرار گرفت.
يافته ها: اين روش در 100% موارد در تغذيه بيماران (64 مرد و 36 زن) اثربخشي مثبت داشته است. انديکاسيونهاي کارگذاري آن، علل نورولوژيک (بويژه سکته مغزي) در 66 بيمار، آسپيراسيونهاي مکرر در 14 بيمار، تروما در 9 بيمار، سندرم گيلن باره در 6 بيمار، تومورهاي مري بدون انسداد در 3 بيمار و آنسفالوپاتي هيپوکسيک در 2 بيمار بود. پس از کارگذاري وسيله، 99 بيمار حداقل يکبار مورد پيگيري قرار گرفتند. مهمترين عارضه ماژور در اين بيماران پريتونيت بود که فقط در يک بيمار ديده شد. عوارض مينور شامل: عفونت محل کارگذاري در 8 بيمار، انسداد مکانيکي در 5 بيمار، پنوموني آسپيراتيو در 4 بيمار و نشت از محل آن در 2 بيمار بوده است. بهبودي نسبي و تغذيه دهاني در 27 بيمار در طي 6 ماه حاصل شد و لوله خارج گرديد.
نتيجه گيري: روش تغذيه اي گاستروستومي از طريق پوست، يک روش با خطر تهاجمي به ميزان كم، با موربيديته و مورتاليته پايين مي باشد که به آساني قابل پيگيري بوده و به راحتي قابل تعويض است.