چکیده
زمينه و اهداف: مصرف دانه هويج در طب سنتي ايران در درمان ديابت کاربرد داشته است. دراين مطالعه اثر کاهندگي عصاره اتانولي دانه هويج بر قند خون در موش هاي صحرايي سالم و ديابتيک مورد بررسي قرارگرفت.
مواد و روش ها: موش هاي صحرايي ويستار به 5 دسته سالم و ديابتيک (استرپتوزوتوسين mg /kg 65 - تزريق داخل صفاقي) تقسيم و حيوانات هر دسته در گروه هاي 7 تايي عصاره اتانولي دانه هويج را به صورت خوراکي دريافت کردند. در گروههاي ديابتيک، عصاره اتانولي دانه هويج 72 ساعت پس از تزريق استرپتوزوتوسين تجويز شد و سطح گلوکز خون در روز هفتم توسط گلوکومتر اندازه گيري شد. عصاره اتانولي دانه هويج در دوزهاي 20، 50، 100 و mg / kg 150 دو بار در روز به صورت گاواژ تجويز شد.
يافتهها: تجويز خوراکي عصاره با دوزهاي mg / kg 100 و mg / kg 150 ،72 ساعت پس از اولين تجويز عصاره به ترتيب ( P < 0 , 001) و
( P < 0 , 05) سبب کاهش معني داري در سطح گلوکز خون شد.همچنين دوز mg/kg100 بر كاهش ميزان آلدئيد اكسيداز (Ox-LDL) خون درگروههاي ديابتيك موثرتر بوده است.
نتيجهگيري: نتايج اين مطالعه نشان مي دهد که عصاره اتانولي دانه هويج در دوزهاي 100 و150mg/kg اثرات هيپو گليسميک قابل ملاحظه اي را در موشهاي صحرايي ديابتيک شده با استرپتوزوسين ايجاد مي کند اما روي گروه كنترل ديابتيك اثري ندارد. همچنين اين عصاره در اين دوزها تاثيرقابل توجهي بر كاهش مرگ سلولهاي كبدي و كاهش پرخوني كبدي داشته است.