تاثير هيستوپاتولوژيک داروي سلكوكسيب بر ترميم اوليه زخم جراحي معده موش صحرايي

چکیده

زمينه و اهداف: يکي از روش‌هاي موثر در التيام سريع زخم‌ها، استفاده از داروهاي صناعي مي‌باشد. هدف از اين تحقيق، بررسي هيستوپاتولوژيك اثرات سلكوكسيب بر ترميم زخم جراحي معده در موش صحرايي است. مواد و روش ها: 15 سر موش صحرايي نر نژاد ويستار در سه گروه شم، كنترل منفي و تجربي توزيع گرديدند. يك برش گاستروتومي يك سانتي‌متري در خم بزرگ معده موش‌ها ايجاد و در دو لايه بخيه زده شد. گروه تجربي، روزانه mg/kg 15 سلكوكسيب را در ml/kg 10 دي¬متيل سولفوکسيد 5%، به‌مدت 15 روز بصورت خوراكي دريافت كرد. گروه كنترل منفي، دي¬متيل سولفوکسيد 5% و گروه شم، سرم فيزيولوژي را به‌همان روش دريافت کردند. موش‌ها آسان¬کُشي شدند و آسيب‌شناسي بافتي براي ارزيابي التيام، با استفاده از رنگ‌آميزي هماتوکسيلين-ائوزين و تريکروم ماسون انجام شد. داده‌ها، به صورت ميانگين و انحراف استاندارد ارائه و اختلاف معني‌دار بين گروه‌ها توسط آزمون آناليز واريانس يک¬طرفه در سطح معني‌داري 05/0p< توسط نرم‌افزار SPSS آناليز گرديد. يافته‌ها: تعداد فيبروبلاست‌ها و جوانه‌هاي مويرگي در گروه تجربي به‌طور معني‌داري بيشتر از گروه‌هاي شم و كنترل منفي بودند (05/0>p). اندازه شكاف باقي‌مانده موجود در دهانه زخم نيز در گروه تجربي به‌طور معني‌د‌اري كمتر از دو گروه‌ ديگر بود (05/0p<). اختلاف از لحاظ نسبت كلاژن موجود در نسج ترميمي، مابين گروه تجربي و ساير گروه‌ها معني‌دار برآورد گرديد (05/0p<). اختلاف معني‌داري از لحاظ پارامترهاي ياد شده بين گروه‌هاي شم و كنترل منفي مشاهده نشد. نتيجه‌گيري: نتايج بررسي حاضر نشان مي‌دهد كه سلكوكسيب در ترميم اوليه زخم جراحي معده در موش صحرايي مفيد مي‌باشد.