چکیده
زمينه و اهداف: رتينوپاتي ديابتي يکي از عوارض شايع ديابت است که مي‌تواند موجب کوري غير‌قابل برگشت شود. در مطالعه حاضر اثر قرص لواستاتين روي حدت بينايي و ضخامت ماکولا در بيماراني که مبتلا به ادم ماکولاي ديابتي بوده‌اند مورد بررسي قرار گرفته است.
روش بررسي: در يک مطالعه از نوع قبل و بعد 40 بيمار با ماكولوپاتي ديابتي وارد مطالعه شده و به مدت سه ماه قرص لواستاتين 20 ميلي گرم روزانه داده شد و اثر آن روي حدت بينايي (با معيار logMAR) و تغييرات ضخامت ماکولا (با استفاده از Optical Coherence Tomography) مورد بررسي قرار گرفت.
يافته ها: ميانگين بهترين ديد اصلاح شده در چشم راست وچپ در زمان ورود به مطالعه (به ترتيب 2/0±42/0 و 3/0±46/0) و سه ماه پس از شروع درمان (به ترتيب 2/0±42/0 و 3/0±46/0) و ضخامت ماکولاي بيماران در زمان ورود به مطالعه در چشم راست و چپ (به ترتيب 34±275 و 54±286) و سه ماه پس از شروع درمان (به ترتيب 34±278 و 76±287) به واحد ميکرون بود که اختلاف معني داري را نشان نداد.
نتيجه گيري: در مطالعه ما مصرف روزانه 20 ميلي گرم قرص لواستاتين به مدت 3 ماه روي حدت بينايي و ادم ماکولاي ناشي از ديابت تاثيري را نشان نداد.