چکیده
زمينه واهداف: اوتيت مدياي مزمن يك روند التهابي در شكاف گوش مياني است كه با پاتولوژي بافتي غير قابل برگشت در ارتباط بوده و بسته به شدت و وسعت بيماري انواع روشهاي جراحي ابداع شده است. تمپانوپلاستي در بيماراني كه داراي سوراخ شدگي پرده صماخ بدون كلستئاتوم هستند روش جراحي انتخابي است. هدف از اين تحقيق، بررسي نتايج تمپانوپلاستي است، كه اخيراٌ بفراواني اين عمل ارزشمند توسط جراحان گوش حلق بيني انجام مي شود ولي متاسفانه مطالعات محدودي در مورد نتايج آن انجام شده است .
روش بررسي: اين تحقيق بررسي گذشته نگر نتايج عمل تمپانوپلاستي انجام شده از سال 1377 الي 1382 در بيمارستان امام خميني شهر تبريز مي باشد. به اين منظور 300 پرونده بصورت راندوم انتخاب شدند از اين تعداد 192 تن جهت معاينه به درمانگاه مراجعه كردند. تمام افراد مراجعه كننده تحت معاينه ميكروسكوپيك گوش مبتلا و اوديومتري و تمپانومتري قرار گرفته و نتايج گردآوري شد.
يافته ها: 13% پرفوراسيون ،1/5% رتراكسيون ،5/0% لتراليزاسيون بوده، گرانولاسيون پرده در 2% و 5/1% كلستئاتوم پرده ، اسكلروز پرده در 1% مشاهده شد. تفاوت آستانه هدايت استخواني (Air Bone Gap=ABG) بعد عمل 3/19%( db 10-0 )، 30%( db 20-11)، 43%( db 40-21 )، 4/7% بيش از (db 40) بود. 7/33% درد گوش، 4/33% وزوزگوش ، 6/24% سردرد، 20% اختلال چشائي 8/6% ترشح گوش بعد از عمل داشتند در كل 3/59% موارد پرده كاملاٌ نرمال بود.
نتيجه گيري: هيچ رابطه اي بين سن زمان عمل باعوارض تمپانوپلاستي وجود نداشت. رابطه معنادار بين پاتولوژي گوش قبل از عمل و نتايج وجود داشت. ميزان موفقيت ما در پيوند مشابه اكثر مطالعات صورت گرفته بود.