چکیده
زمينه و اهداف: بيماري آلزايمر اختلالي نورودژنراتيو است که بواسطه کاهش حافظه و عملکردهاي شناختي مشخص ميگردد. هدف از اين مطالعه بررسي ميزان منيزيم سرم در بيماران مبتلا به آلزايمر و ارتباط آن با شدت بيماري مي باشد.
مواد و روشها: در يک مطالعه توصيفي-مقايسهاي، 69 بيمار با تشخيص قطعي آلزايمر (گروه مورد) طي 15 ماه بررسي شدند. 71 فرد سالم که از نظر سن و جنس با گروه مورد همسان بودند نيز بعنوان گروه شاهد وارد مطالعه شدند. شدت بيماري توسط مقياس زوال کلي(GDS) Global deterioration scale تعيين گرديد. ميزان منيزيم سرم با استفاده از روش جذب اتمي در گروه بيمار و شاهد اندازه گيري شده و مقايسه گرديد همچنين رابطه آن با شدت بيماري ارزيابي شد.
يافته ها: 69 بيمار ( 38 مذکر و 31 مونث) با سن متوسط سال و71 فرد سالم (37 مذکر و 34 مونث) با سن متوسط 18/5 ± 73/69 سال وارد مطالعه شدند و بين دو گروه تفاوت معني داري نبود (069/0= P و 072/0 P =). متوسط ميزان منيزيم سرم در گروه مورد شاهد بترتيب ppm 2/0±7/1 و ppm 3/0±8/1 بود (001/0 = P). بطوري که ميزان منيزيم سرم بطور معني داري در بيماران مبتلا به آلزايمر کمتر از گروه شاهد بود. ارتباط معني داري بين ميزان منيزيم سرم و شدت بيماري وجود نداشت (75/0 = P).
نتيجه گيري: مطالعه فعلي نشان داد که از نظر ميزان منيزيم سرم تفاوت معني دار آماري بين بيماران مبتلا به آلزايمر و افراد سالم وجود داشت، ولي بين ميزان منيزيم و شدت بيماري يا محل و شدت آتروفي مغز ارتباطي وجود نداشت.