عوامل موثر در تولد نوزادان با آپگار پايين

چکیده

زمينه و اهداف: تقريباً‌ 9 درصد از تمام زايمانها به مراقبت خاص يا شديد نوزادي نياز دارند. براي بررسي سيستميك فوري نوزاد تازه متولد نمره آپگار روشي عملي و مناسب بوده است و براي پيش‌بيني ميزان بقا در دوره نوزادي كمك‌كننده است. با توجه به شيوع بالاي نوزادان پرخطر، مطالعه حاضر به بررسي علل بروز آپگار پايين در نوزادان تازه متولد شده پرداخته است. روش بررسي: طي يک مطالعه تحليلي بصورت تصادفي بر روی 150 نوزاد با نمره آپگار پايين (‌نوزادان متولد با نمره آپگار كمتر از 7) و 150 نوزاد با نمره آپگار بالا انجام شد. در مطالعه حاضر، نمونه مورد بررسي بصورت تصادفي از بخش نوزادان بيمارستان الزهراء تبريز انتخاب شد كه بزرگترين بيمارستان زنان و زايمان و مركز ارجاع سطح سوم شمالغرب كشور مي‌باشد. يافته‌ها: مطالعه حاضر نشان داد كه از جمله مهمترين عوامل موثر در بروز آپگار پايين در نوزادان گروه آپگار پايين در مقايسه با گروه آپگار بالا به ترتيب شامل زايمان پره‌ترم (6/48% در مقايسه با3/11%P<0/001 ,)، وجود آنومالي‌هاي مادرزادي (66/2%در مقايسه با26%P<0/001 ,)، انجام بيهوشي عمومي در زايمان سزارين (4/10% در مقايسه با 8/32%P=0/006 ,)، زايمان با واكيوم (7/0% در مقايسه با 8%P=0/002 ,)، قرار گرفتن غيرطبيعي جنين (7/4% در مقايسه با 3/17%P<0/001 ,)، زايمان طول كشيده (3/3% در مقايسه با 7/16%P<0/001 ,)، دكولمان جفت (صفر درصد در مقايسه با 4/15%P<0/001 ,)، پارگي زودرس پرده‌هاي جنيني (3/3% در مقايسه با 3/19%، P<0/001) مي‌باشد. نتيجه‌گيري: بر اساس يافته‌هاي مطالعه حاضر بروز نمره آپگار دقيقه اول پايين نوزادي با عوامل خطر مهم جنيني-نوزادي، مادري داراي ارتباط قوي مي‌باشد. اصلي‌ترين و شايعترين عوامل مرتبط با نمره آپگار پايين زايمان پره‌ترم و انجام بيهوشي عمومي در زايمان سزارين مي‌باشد. دستاوردهاي بررسي حاضر حاكي از آن است كه پيشگيري از زايمان‌هاي پره‌ترم و ترويج زايمان واژينال و استفاده از بي‌حسي نخاعي به جاي بيهوشي عمومي در سزارين‌ها تا حد زيادي از تولد نوزادان با نمره آپگار پايين حلوگيري مي‌كند.