چکیده
زمينه و اهداف: شكستگي منديبول از شايعترين شكستگي ها در موارد تروماي صورت مي باشد. در اين مطالعه فراواني انواع مختلف شكستگي هاي منديبول از نظر محل آناتوميك و عامل ايجاد كننده آن بررسي شد.
روش بررسي: در اين مطالعه مقطعي، طي يك دوره پنج ساله پرونده و راديوگرافي هاي تمام بيماران بستري شده با تشخيص شكستگي منديبول در بيمارستان امام خميني تبريز مورد بررسي و سن، جنس، محل شكستگي و تعداد خطوط شكستگي و عامل ايجاد كننده آن ثبت گرديد.
يافته‌ها: از آغاز سال 1375 تا آغاز سال1380، 210بيمار با 336 خط شكستگي در منديبول بستري شده بودند. شايعترين محل آناتوميك شكستگي‌ها بترتيب شيوع عبارت بودندازسمفيز ـ پاراسمفيز(35%)، تنه(4/27%)، ساب كونديلار(6/19 %)، زاويه(1/13%)، راموس(6/3%)، زائده آلوئلر(2/1%).
شايعترين علل شكستگي به ترتيب تصادفات رانندگي، نزا ع و سقوط و زمين خوردن بودند. 6/87% بيماران مذكرد بوده واكثريت بيماران در محدوده سني
40ـ 11 سال قرار داشتند.
نتيجه گيري: آگاهي از شيوع انواع مختلف شكستگي از نظر محل آناتوميك و ارتباط آن با اتيولوژي به تشخيص صحيح و انتخاب روش درماني مناسب كمك مي‌كند. همچنين با توجه به اينكه تصادفات رانندگي شايعترين علت اين شكستگي است اين مطالعه ميتواند مبناي ديگري براي ترويج رعايت مقررات و استفاده از وسايل ايمني جهت كاهش ميزان وقوع اين شكستگي باشد.