چکیده
زمينه و اهداف: عليرغم کاهش کلي در بروز کلستئاتوم، هنوز بعنوان يک معضل باقي مانده است. هدف از اين مطالعه بررسي بروز و نوع عوارض کلستئاتوم حين جراحي است.
روش بررسي: در يک مطالعه توصيفي نتايج مشاهده شده درحين جراحي گوش از نظر گسترش کلستئاتوم و عوارض آن تحت مطالعه قرار گرفتند. 166 بيمار مبتلا به کلستئاتوم در 6 سال گذشته توسط يک جراح عمل شدند.
يافته‌ها: شايعترين پاتولوژي، کلستئاتوم بتنهايي بود (6/47 درصد) و شايعترين نوع گسترش حفره تيمپانيک و آتيک بود (2/57 درصد). حفره تيمپانيک شايعترين محل درگير (6/91 درصد) و پنجره بيضوي شايعترين محل درگيري در حفره تيمپانيک بود. علي رغم درگيري وسيع آنتروم (100 درصد موارد) شايعترين محل درگير در ماستوئيد، تگمان ماستوئيد بود. ساييدگي کامل (59٪) و نسبي (9/40٪) در اينکوس، غالب بود. باز شدن کانال فاسيال (5/32 درصد) (درگيري سگمان تيمپانيک 5/26 درصد)، فيستول لابيرنتي (2/16 درصد) عوارض ديگر بودند.
نتيجه گيري: عوارض عفونت مزمن گوش مياني و وسعت درگيري آن در مطالعه ما بيشتر از ساير مطالعات بود. گسترش کلستئاتوم بسيار وسيع بود که علت آن شايد ضعف در مراقبتهاي بهداشتي و آموزش بيمار باشد.