چکیده
زمينه و اهداف: مقاومت به آنتی بيوتيکهای مورد استفاده در درمان عفونتهای ادراری(urinary tract infections=UTIs) در سراسر جهان در حال افزايش است. لذا اطلاع از وضعيت سويه های ايجاد کننده عفونت ادراری در برابر آنتی بيوتيکهای رايج در درمان از اهميت خاصی برخوردار است. امروزه سيپروفلوکساسين بعنوان يک فلوروکينولون جديد جايگاه بسيار مهمی را در درمان عفونت های ادراری بخود اختصاص داده است. هدف از اين مطالعه بررسی حساسيت باکتری های جدا شده ازعفونتهای ادراری نسبت به آنتی بيوتيک سيپروفلوکساسين بود.
روش بررسی : دراين مطالعه از کشت 571 نمونه ادرار، تعداد 122 سويه باکتری گرم منفی و گرم مثبت جدا و تمامی باکتريها از نظر حساسيت به سيپروفلوکساسين به روش ديسک آگار ديفيوژن آزمايش و MIC (حداقل غلظت مهار كنندگي) آنها نيزبا روش رقت سازی در محيط کشت مايع تعيين گرديد.
يافته ها: نتايج اين مطالعه نشان می دهدکه شايع ترين باکتريها ی جدا شده اشريشيا كلي با 78 سويه (9/63%) و استافيلوکوکوس اورئوس با 28 سويه
(9/22%) بودندکه از اين تعداد 14 سويه(9/17%) اشريشيا کلی و 4 سويه(2/14%) استافيلوکوکوس اورئوس به سيپرو فلوکساسين مقاوم بودند.
نتيجه گيری: نتايج اين تحقيق نشان می دهد که مقاومت به سيپروفلوکساسين در بين باکتريهای عامل UTI بالا بوده و افزايش روز افزون مقاومت
می تواند موجب بروز مشکلات درمانی شود. لذا رديابی مقاومت در مناطق مختلف و اطلاع از ميزان مقاومت بويژه MIC سويه های مختلف می تواند رهگشای استفاده مناسب از اين آنتی بيوتيک با ارزش باشد.