چکیده
زمينه و اهداف: تومور جسم کاروتيد بيماري نسبتاً نادري است که بصورت توده گردني ضربان دار در ناحيه زاويه فک تحتاني بروز نموده و غالباً بدون درد مي باشد. توجه به علايم باليني و رشد آهسته تومور و مشکلات ناشي از انجام بيوپسي، اقدامات تشخيصي ديگري غير از بيوپسي را مورد توجه قرا مي دهد.
روش بررسي: در اين بررسي پرونده تمام بيماراني که با توده گردني بستري شده بودند مورد مطالعه قرار گرفت که از بين آنها تعداد 39 بيمار مبتلا به تومور جسم کاروتيد که از ابتداي سال 1375 تا آخر سال 1380 تحت درمان قرار گرفته بودند بطور توصيفي گذشته نگر بررسي گرديد.
يافته ها: ميانگين سني بيماران مورد مطالعه 45 سال بود، که 21 مورد مرد و 18 مورد زن را شامل مي شد. شايعترين شکايت بيماران توده گردن (100٪) احساس درد (21٪) انحراف زبان (3٪) سرگيجه (2٪) بود. 8 مورد از اين بيماران قبلاً در ساير مراکز درماني بيوپسي و که بعلت خونريزي شديد جهت درمان قطعي به مرکز آموزشي درماني امام خميني ارجاع شده بودند. در 2 نفر از بيماران تومور دو طرفه وجود داشت. در 60٪ بيماران اندازه تومور بزرگتر از 4 سانتي متر و بقيه موارد کوچکتر از 4 سانتي متر بود. تمامي بيماران تحت عمل جراحي رزکسيون تومور قرار گرفتند. در 2 مورد بعلت پارگي شريان کاروتيد داخلي با استفاده از شنت داخل شرياني عمل ترميم شريان و در 1 مورد بعلت پارگي شريان کاروتيد داخلي و خونريزي شديد ليگاتو شريان کاروتيد داخلي صورت گرفت (بيمار مذکور يک هفته بعد از عمل جراحي همي پارزي داشت و بتدريج همي پارزي بيمار برطرف گرديد.) در 2 مورد از بيماران بعلت خونريزي شديد حين عمل جراحي ليگاتور شريان کاروتيد مشترک و کاروتيد داخلي صورت گرفت (اين 2 بيمار در حالت کوما سه روز بعد از عمل جراحي فوت نمودند.) يک مورد از بيماران گلوموس تومور ژوگولر داشت. تشخيص بافت شناسي پس از عمل جراحي تمامي موارد را پاراگانگليوما مطرح نموده و هيچ مورد از بدخيمي گزارش نگرديد.
نتيجه گيري: اين تومورها غالباً خوش خيم هستند و چنانچه قبل از عمل تشخيص داده شوند امکان رزکسيون کامل تومور وجود دارد و در مواردي که قبل از عمل تشخيص داده نشوند ممکن است خونريزي شديد ضمن عمل جراحي مانع رزکسيون کامل تومور گردد.