چکیده
زمينه و اهداف: طي دو دهه اخير پيش آگهي بيماران با تروماي فقرات سينه اي-کمري بدليل پيشرفت تکنيکهاي جراحي بهبود چشمگيري داشته است. هدف اقدام جراحي در اين بيماران برقراري هرچه زودتر ثبات فقرات با ابزار گذاري مناسب و در عين حال ايجاد فرصت لازم براي حصول حداکثر بهبود عصبي است. يکي از اقدامات جراحي نو براي تثبيت شکستگيهاي فقرات استفاده از پيچ پديکولر-ميله است. هدف از مطالعه اخير ارائه نتايج جراحي تعبيه پيچ پديکولر-ميله در شکستگي فقرات سينه اي-کمري است.
روش بررسي: در يک مطالعه توصيفي - مقطعي، طي مدت 22 ماه تعداد 52 بيمار با شکستگي فقرات سينه اي-کمري بررسي شدند. تمامي اين بيماران با استفاده از روش پيچ پديکولر – ميله تحت عمل جراحي قرار گرفته و بمدت 6 تا 18 ماه پيگيري شدند. ميزان بهبود نقايص عصبي، ميزان تصحيح هم ترازي آناتوميک، برقراري فيوژن پس از عمل و عوارض مربوط به عمل جراحي بررسي گرديد.
يافته ها: 52 بيمار (40 مذکر، 12 مونث) با سن متوسط 2/39 سال وارد مطالعه شدند. 6/59% بيماران از بدو پذيرش دچار اختلالات عصبي بودند. پس از عمل جراحي، بهبودي عصبي، هم ترازي آناتوميک و فيوژن به ترتيب در 6/51% ، 77/80% و 3/92% بيماران مشاهده شد . طي دوره پيگيري، کيفوزيس در
4/15% بيماران ايجاد شد. عوارض ناشي از عمل جراحي شامل عفونت محل زخم (8/5%)، حوادث ترومبوآمبولي (9/1%) و پنوموني (9/1%) بود. بطور کلي عوارض مربوط به عمل جراحي در 6/9% موارد مشاهده گرديد. از نظر تکنيکي، شکستگي پيچ در 9/1% موارد مشاهده گرديد.
نتيجه گيري: انجام عمل جراحي پيچ پديکولر – ميله در بيماران دچار شکستگي فقرات سينه اي-کمري در مراکز ما قدمت چنداني ندارد و بنابراين نتايج حاصل از اين نوع عمل در حد مطلوب و قابل قبولي قرار داشته و بعنوان روش جراحي انتخابي در اين دسته از بيماران توصيه مي گردد . انجام مطالعات کنترل شده بعدي جهت يافتن علل منجر به کيفوزيس و رفع آنها پيشنهاد مي شود.