چکیده
زمينه و اهداف: در سالهاي اخير از متابوليتهاي مختلف ميكروبي از جمله انتروتوكسينها ، پروتئينهاي باكتريال، سموم نوتركيب و درمان تركيبي به دليل محدوديت درمانهاي رايج سرطان از جمله شيمي درماني و پرتودرماني براي درمان انواع سرطانها استفاده شده است. وروتوكسينها سمومي هستند، كه از سالها پيش اثر ضد توموري آنها شناخته شده است. اين سموم توسط برخي سويه هاي اشرشيا كولي توليد مي شوند. لذا در اين تحقيق با توجه به اثرات ضد توموري وروتوكسين1 اثر همزمان اين تركيب را با منوفسفوريل ليپيد Monophosphoryl Lipid A(MPL) (يكي از مشتقات غير سمي ليپوپلي ساكاريد باكتريها را كه داراي خاصيت ادجوانتي و نكروز تومور است)، بر روي فيبروساركوماي ايجاد شده در موش آزمايشگاهي بررسي نموديم.
روش بررسي: براي آزمايشهاي حيواني ابتدا وروتوكسين 1 بصورت رقت سريال دو برابر در گروههاي 6 تايي موش آزمايشگاهي بصورت داخل صفاقي تزريق و تا 7 روز تعداد موشهاي مرده دررقتهاي مختلف محاسبه شده، و مقدار 50 درصد كشنده سم با روشReed &Munch در موشهاي Balb/cتعيين شد. پس از آن با تزريق سلولهاي WEHI-164 در 16 موش (به تعداد 3 ميليون سلول در هر موش) به صورت زير جلدي تومورهاي قابل مشاهده ايجاد شده و به چهار گروه 4 تايي تقسيم شدند. به گروه اول25 نانوگرم وروتوكسين1، گروه دوم 50 ميكروگرم منوفسفوريل ليپيدA، گروه سوم 25 نانوگرم ورتوكسين1 و 25 ميكروگرم منوفسفوريل ليپيد A بصورت داخل توموري تزريق نموديم. در گروه چهارم به عنوان شاهد نيز وروتوكسين غيرفعال شده با حرارت را تزريق كرديم. اندازه تومورها روزانه با محاسبه طول و عرض آنها با كوليس و فرمول محاسبه شد. با استفاده از آناليز واريانس تفاوتهاي بين گروههاي مختلف ارزيابي شد.
يافته ها: وروتوكسين1 مشابه سلول استاندارد ورو اثرات سيتوتوكسيكي بر رده سلوليWEHI-164 نشان داد. تاثير همزمان آن با منوفسفوريل ليپيد A سبب حذف كامل تومورهاي فيبروساركوماي بدخيم ايجاد شده در موشهاي آزمايشگاهي شد. 100 نانوگرم وروتوكسين1 به عنوان دز كشنده 50 در صد در موش آزمايشگاهي تعيين شد. تومورهاي تزريق شده با منوفسفوريل ليپيدA در مقايسه با گروه كنترل منفي(درمان نشده) بدون تغيير حجم و يا افزايش كمي درحجم تومورها نشان دادند. اين اثر از نظر آماري معني دار نبود. در حالي كه تومورهاي كنترل منفي (درمان نشده) ، پس از كاهش وزن شديد سبب مرگ موشها شدند. موشهاي گروه كنترل حداكثر در يك ماه پس از تزريق از بين مي رفتند.
نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان مي دهد كه اگر چه اثر وروتوكسين1 بتنهايي بر روي بسياري از تومورهاي انساني ثابت شده است. ليكن به دليل اثر هم افزايي با منوفسفوريل ليپيدA و حذف كامل تومورهاي بدخيم فيبروساركوما، از توام آنها مي توان در درمان فيبروساركوما و ساير بيماريهاي بدخيم مشابه استفاده نمود.