چکیده
زمينه و اهداف: نشان داده شده كه در آستنوزواسپرمي سطح بالاي پراكسيداسيون ليپيدي موجب آسيب غشاء اسپرم ها شده و ميزان باروري را كاهش مي دهد. اخيراً ضرورت وجود حداقلي پراكسيداسيون ليپيدي(Lipid Per Oxidation, LPO) براي باروري اووسيتها و اسپرمها نيزگزارش شده است. در اين مطالعه تاثيرويتامين هاي E و C با دوز بالا برروي سطح پراكسيداسيون ليپيدي در مايع مني و ميزان زنده ماندن اسپرم ها در شرايط آزمايشگاهي قبل و بعد از دوماه درمان در مردان آستنوزواسپرمي مورد ارزيابي قرارگرفته است.
روش بررسي: از ميان زوجين مراجعه كننده به بخش نازائي 40 مرد باروربا خصوصيات نرموزواسپرمي و 60 مرد نابارور آستنوزواسپرم ايدئوپاتيك به روش ساده انتخاب گرديدند. قبل از شروع درمان از بيماران و افراد نرمال دو بار مايع مني و بعداز درمان ( روزانه 400 ميلي گرم ويتامين E و 1000 ميلي گرم ويتامين C به مدت دو ماه) دو بارنمونه مني از افراد مورد مطالعه اخذ گرديد. سطح پراكسيداسيون ليپيدي (MDA Malone Di-Aldehyde,), ويتامين C, ويتامين E, تحرك و مورفولوژي اسپرم (براساس متد پيشنهادي WHO)وتست تغليظ با روش شناور سازي( Swim up) انجام گرفت.
يافته ها: در صد اسپرمها ي متحرك ( درجه b ) در مردان آستنوزواسپرم بعد از دو ماه درمان افزايش معني داري را نسبت به قبل از درمان نشان داد. همچنين درمان با ويتامين هاي آنتي اكسيدانت بدون تاثير بر غلظت و مورفولوژي اسپرم، تحرك درجه a و b و مدت زنده ماندن آنها را در محيط کشت افزايش مي دهد. سطح پراكسيداسيون ليپيدي مايع مني بعد از درمان در افراد آستنوزواسپرم تا محدوده افراد نرموزواسپرم كاهش معني داري را نشان داد (001/0P<).
نتيجه گيري: دريافت ويتامين هاي E و C با دوز بالا با كاهش سطح پراكسيداسيون ليپيدي موجب افزايش تحرك اسپرمها بعد از تست تغليظ شده و با افزايش مدت زمان زنده ماندن سلولها مي تواند ميزان باروري را در شرايط داخل بدن و ازمايشگاه تحت تاثيرقراردهد.