چکیده
زمينه و اهداف: پيوند کليه درمان انتخابي براي نارسايي مزمن کليه است. بکارگيري تکنيک آناستوموز مناسب يورترووزيکال مناسب مي‌تواند از اکثر خطرهاي تهديد کننده‌ي کليه پيوندي جلوگيري کند. به علت ميزان عوارض پايين و آسان بودن، تکنيک يورترونئوسيستوستومي اکستراوزيکال در پيوند کليه محبوبيت پيدا کرده است. اين کاهش در عوارض به علت محدود بودن ديسکسيون مثانه و نياز به حالب کوتاهتري از دهنده، مي‌باشد. ما عوارض ارولوژيک باري و باري تاگوچي را گروهي از بيماران پيوند کليه، ارزيابي و مقايسه کرديم.
روش بررسي: ما يورترونئوسيستوستومهاي باري و باري تاگوچي را که تصادفي انتخاب مي‌شدند، از سپتامبر 2004 تا مارس 2007 (متوسط پيگيري 12 ماه) ثبت کرديم. عوارض ارولوژيک شامل هماچوري عارضه دار، فيستول ادراري، تنگي حالب و ريفلاكس بودند.
يافته ها: از کل 198 بيمار، 100 مورد تحت آناستوموزباري - تاگوچي و 998 مورد تحت آناستوموز باري قرار گرفتند. ميزان عوارض ارولوِژيک در تکنيک ايمپلانتاسيون مجدد باري تاگوچي4 مورد (4%) و در باري 5 مورد (1/5%) بود. اين ميزان عوارض قابل توجه نبود (71/=p ) و شامل، يک ليک ادراري و3 تنگي حالب در گروه باري- تاگوچي و 4 تنگي و يک ليک در گروه باري بودند، که اين بيماران، نياز به عمل مجدد پيدا کردند. هماچوري عارضه دار و ريفلاکس علامت دار، در مطالعه ما رويت نشد. مدت زمان آناستوموز حالب 16-4 دقيقه (متوسط78/2 ± 26/8 دقيقه) در باري تاگوچي و 20-5 دقيقه (متوسط34/3±9/9 دقيقه) در باري ثبت شد. اختلاف معني‌دار بود )0001/= p)
در پنجاه بيمار باري - تاگوچي که به صورت تصادفي انتخاب و (Voiding cystourethrography, VCUG) شدند. 2 بيمار (4%) (II، (I ريفلاکس خفيف تا متوسط داشتند. اين بيماران نياز به درمان اندوسکوپيک يا جراحي مجدد پيدا نکردند.
نتيجه‌گيري: مطالعه ما نشان داد که يوترونئوسيستوستومي اکستراوزيکال باري- تاگوچي بدون افزايش در عوارض اورلوژيک، روش آسان و سريع است. اين تکنيک با عوارض قابل قبول يکي از تکنيک هاي انتخابي در مرکز ما است .