اثر فنوباربيتال در پيشگيری از عود تشنج در مرحله حاد بيماري تب دار در كودكان

چکیده

زمينه و اهداف: تب و تشنج شايعترين اختلال تشنجي دوران كودكي مي‌باشد. تب و تشنج ساده به تشنج ناشي از تب كه ژنراليزه بوده وكمتر از 15 دقيقه طول بكشد و در طي 24 ساعت تكرار نشود‌، اطلاق مي‌شود. متاسفانه 20 – 15 % موارد تشنج در 24 ساعت اول همان بيماري تب دار تكرار مي‌شود. هدف از اين مطالعه تعيين ميزان تاثير و سالم بودن فنوباربيتال تزريقي و خوراکي در پيشگيري از تكرار تشنج در مرحله حاد بيماري تب دار در كودكان با تب و تشنج ساده بود. روش بررسي: در اين مطالعه کارآزمايي باليني‌، كودكاني كه از لحاظ عصبي سالم بوده و با تشخيص اولين حمله تب وتشنج ساده در بيمارستان كودكان بستري شدند در سه گروه‌، مورد1 (دريافت كننده فنوباربيتال عضلاني) و گروه مورد2 (دريافت کننده فنوباربيتال خوراکي) و گروه مقايسه (‌بدون فنوباربيتال) قرارگرفتند‌. براي گروه مورد1 (53 نفر) در مرحله حاد بيماري تب‌ دار ابتدا فنوباربيتال 10ميلي گرم بازای هر کيلوگرم وزن بدن (حداكثر تا200ميلي گرم) بولوز به طريقه عضلاني و براي گروه مورد2 (54 نفر) فنوباربيتال به ميزان15ميلي گرم بازاي هر کيلوگرم وزن بدن (حداکثر تا 300 ميلي گرم) بولوز به طريقه خوراکي داده شد و در هر دو گروه مورد فنوباربيتال به ميزان 5 ميلي‌گرم بازای هر کيلوگرم به طريقه خوراکي‌، 12 ساعت بعد از تجويز دوز بولوز‌، تا فروکش کردن تب داده شد. گروه مقايسه (59 نفر) فنوباربيتال دريافت نكردند. ميزان تكرار تشنج در طي مرحله حاد بيماري تب دار در دو گروه با هم مقايسه شد‌. عوارض جانبي فنوباربيتال در گروه ها ارزيابي شد‌. يافته ها: گروه‌هاي مورد و مقايسه از نظر متغيرهاي سن‌، جنس‌، سابقه بستري نوزادي‌، علل ايجاد كننده تب‌، ميزان تب‌، سابقه خانوادگي تب و تشنج و صرع همگن بوده و اختلاف معني‌دار نداشتند. در11 كودك (6/18%) گروه مقايسه، تشنج در طي مرحله حاد همان بيماري تب دار تكرار شد. در حالي‌كه درگروه‌هاي مداخله 3مورد (8/2%) شامل يک مورد (8/1%) درگروه تزريق عضلاني و 2مورد (7/3%) گروه فنوباربيتال خوراکي‌، تشنج تكرار شد. اختلاف بين گروهاي مداخله با گروه مقايسه از نظر تکرار تشنج معني دار بود (008/0 P=) .اختلاف معني داري بين فنوباربيتال خوراکي و تزريقي در پيشگيري از تشنج وجود نداشت. سطح خوني فنوباربيتال‌، 2 ساعت بعد از دوز بارگيري در هر دو گروه مورد (تجويز عضلاني و خوراکي) در محدوده درماني بود و اختلاف ميانگين سطوح سرمي بين دو گروه مداخله معني دار نبود‌. عارضه جدي ناشي از فنوباربيتال درگروه هاي موردمشاهده نشد. نتيجه گيري : نتايج حاصل از اين مطالعه نشان مي دهند که تجويز فنوباربيتال در مرحله حاد بيماري تب دار در كودكان با تب و تشنج ساده از تكرار تشنج در طي مرحله حاد بيماري تب دار پيشگيري مي‌كند.