مقايسه سايکلوکرايوتراپي با سايکلوفوتوکواگولاسيون با ليزر دايود از روي اسکلرا در بيماران مبتلا به گلوکوم مقاوم به درمان

چکیده

زمينه و اهداف: گلوکوم مقاوم به درمان با درد و فشار داخل چشمي بالا و عدم پاسخ به درمان مشخص ميشود. هدف مقايسه تاثير دو روش تخريب جسم مژگاني بوسيله انجماد و يا ليزر دايود از روي اسکلرا در گلوکوم مقاوم به درمان است. روش بررسي: به روش کارآزمايي باليني تصادفي 100 چشم (100بيمار) مبتلا به گلوکوم مقاوم به درمان، بطور تصادفي تحت مداخله با يکي از دو روش سايکلوکرايو تراپي يا فوتوکواگولاسيون با ليزر دايود قرارگرفتند. پس از شش ماه فقط 88 بيمار براي پيگيري و معاينه مراجعه نمودند. فشار داخل چشم، ميزان ديد اصلاح شده و عوارض در فواصل معين ثبت شد و عوارض هر دو روش مقايسه گرديد. ميانگين زمان پيگيري 5/9 ± 6/34 هفته بود. داده ها با استفاده از آزمون ‏ آماري‏‏ تفاوت ميانگين براي گروههاي مستقل و آزمون رابطه مجذور کاي و با استفاده از نرم افزار SPSS.14 مورد بررسي و تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: از نظر آماري کاهش قابل توجهي در فشار داخل چشم در هر دو گروه سايکلوکرايو تراپي و فوتوکواگولاسيون با ليزر دايود ديده شد. قبل از درمان ميانگين فشار داخل چشم قبل از مداخله در گروه اول 19/9± 82/45 و در گروه دوم 59/12±4/48 بود. هيچ تغييري در ديد بيماران بعد از مداخله در گروه سايکلوکرايو تراپي ديده نشد. ديد بيماران بعداز مداخله در گروه سايکلو فوتوکواگولاسيون در 2/27 در صد چشمها افزايش يافت(0005/0). عوارض زود رس بعد از عمل سايکلوکرايو تراپي فقط ادم ملتحمه در اکثر بيماران ديده شد. عوارض درگروه فوتوکواگولاسيون با ليزر دايود، اووئيت در دو چشم (2/4%) و هيپوتوني موقت در يک چشم و هايفما در يک چشم بود. نتيجه گيري: درمان سايکلوفوتوکواگولاسيون بيشتر از سايکلوکرايو تراپي در چشمهاي گلوکومي مقاوم به درمان با افزايش ديد بيماران و کاهش فشار داخل چشمي همراه بود.